Oké, stel je dit eens voor: jij, een babysitter met vermoedelijk weinig slaap, krijgt de opdracht om te zorgen voor een baby die allesbehalve gewoon is. Welkom bij The Baby in Yellow, een indie horror game die je hersenen op een subtiele manier in de war brengt. Want ja, dat schattige babygejengel? Dat is je nieuwe nachtmerrie. Echt waar, deze game mixt het saaie leven van luiers en flesjes met een flinke scheut psychologische horror. Alsof je ineens een horrorfilm binnenstapt terwijl je dacht dat je alleen even de planten water moest geven.
De spelmechaniek draait heel verrassend om babysitten, maar dan met een sinistere twist. Je moet het kleintje voeden, luier verschonen (serieus, wie heeft bedacht dat dit ook spannend kon zijn?) en naar bed brengen. Maar terwijl jij die simpele klusjes afwerkt, verandert het huis langzaam in een spookhuis. De baby krijgt die glimmende, angstaanjagende oogjes en begint zich ineens gedrag te vertonen dat je niet aan een normale baby toewijst. Wat dacht je van onverwachte geluidseffecten die je hart sneller doen kloppen? Of kamers die ineens een beetje... anders lijken? Nee, je wordt niet gek deze game weet precies hoe hij die creepy vibe vasthoudt.
De controls zijn lekker simpel: met WASD beweeg je door de ruimte en met je muis klik je op alles wat je nodig hebt. Dat maakt het extra frustrerend als je net dat ene flesje moet pakken en je baby ineens iets doet waarvan je denkt: “Dit is toch niet normaal?” Het ritme van de game is opgebouwd uit verschillende babysit-sessies, elk met hun eigen dosis schrikmomenten en onverwachte wendingen. Je weet nooit wat er gaat gebeuren, want de game mixt vaste gebeurtenissen met random creepy verrassingen. Lekker vaag, maar oh zo effectief.
En geloof me, die eerste keer dat je denkt Oké, dit is gewoon een enge baby, maar dan ineens iets ziet bewegen in de hoek van je ooghoek… dat moment is goud waard. Het dwingt je om te blijven opletten, want dit is geen gewone babysitklus, dit is pure paranoia op z’n best. Kortom, The Baby in Yellow is een briljante mix van simpele gameplay en een langzaam opbouwend horrorfestijn. Wie had ooit gedacht dat luier verschonen zo spannend kon zijn? GG, game, GG.