Oké, stel je voor: je kruipt achter het stuur in Super Mario Kart R, waar je niet zomaar een race rijdt, maar een complete Mario-carnaval op wielen beleeft. Hier scheur je rond op een bonte verzameling circuits die net zo chaotisch zijn als een familie-etentje waar iedereen met power-ups in de weer is. Ja, je leest het goed: we hebben motoren, auto’s en zelfs fietsen want waarom zou je je laten beperken tot één type voertuig als je ook met een driewieler kunt racen en iedereen kan laten zien wie de echte baas is?
Wat belangrijk is? De voertuigen zijn niet zomaar fancy gadgets; elk dingetje heeft zo’n unieke vibe dat je meteen gaat nadenken welk speeltje bij jouw rijstijl past. Ben je een adrenalinejunkie die vol gas gaat? Of eerder de tactische speler die elke power-up inzet als een schaakmeester? Die raketten en bommen zijn je beste vrienden (en je ergste vijanden), en geloof me, het is lachen als je net op het verkeerde moment die banaan onder je wielen krijgt GG, toch?
Dan die spelmodi. Je kunt natuurlijk de traditionele races doen, maar waarom zou je dat doen als je ook je vrienden (of vijanden, afhankelijk van hoe slecht ze zijn) in teamwedstrijden of de altijd heerlijke battle arenas kunt tackelen? Niks zo satisfying als die ene perfecte bom gooien die de hele arena op z’n kop zet het voelt een beetje als die ene keer dat je moeder je kamer binnenkomt precies op het moment dat je iets doet wat je niet zou moeten doen. Pure chaos, maar dan leuk.
En hey, vergeet het besturen niet. Het voelt soepel, alsof je Mario zelf bent die met een glimlach op z’n gezicht de bochten door glijdt. Al moet ik toegeven dat ik tijdens de eerste boss fight (oké, misschien de eerste paar races) bijna mijn toetsenbord uit het raam wilde smijten omdat ontwijken hier soms voelt als een dans met het lot. Maar hé, dat is precies wat de charme is van Super Mario Kart R. Snel, fel, en af en toe net even unfair gewoon zoals we het graag hebben.