Als je dacht dat strategie saai moest zijn, dan heeft Epic War 3 duidelijk niet jouw memo gekregen. Deze sidescrolling bende mixt tower offense en defense alsof ze aan het spelen zijn met LEGO-blokjes, maar dan bloedserieus. Jij recruit, deployt en stuurt een held plus een legertje units vanuit je basis. Het is alsof je een chaos-regisseur bent, terwijl jouw soldaatjes automatisch over het scherm marcheren richting de vijandelijke basis. Jij send de opdrachten achter de schermen: upgrades, spreuken en economie managen easy, toch? Nou, vergeet het maar, want die balans is net zo tricky als sokken matchen na wasdag.
Besturing? Helemaal muis-only. Klik op een unit of gebouw, klikken op een power-up, en soms even het doelwit aanwijzen. Ideaal als je geen fan bent van zesduizend toetsencombinaties om je hoofd erbij te houden. Oh, en je kunt pauzeren, versnellen en je mening over je tactiek herzien zonder problemen. Het voelt een beetje als clicken maar dan met strategie, wat zowel briljant als verslavend is.
De kern van het beestje: je verdient goud door tijd en kills en dat spendeer je voor je troepen, gebouwen, spreuken en upgrades. Maar hier wordt het leuk: elk type unit heeft z’n eigen cooldown en kostprijs, en eenmaal losgelaten vechten ze volautomatisch. Dus ja, je bent meer de commander, minder de micromanager. Maar je moet wel goed kijken naar welke units je inzet, want de sterkte-zwakte met je vijand is net zo onvoorspelbaar als wifi in een treincoupé. En dan heb je nog je held die beest beschikt over coole skills die jij kan activeren om de boel te laten ontploffen (figuurlijk, natuurlijk). Vergeet niet: je moet niet alleen de vijandelijke basis afmaken, maar ook je eigen stekje verdedigen.
Wat echt voldoening geeft, is die progressie en upgrades. Campagne en stages spugen goud, experience en unlocks uit, waarmee je je units en held steeds sterker maakt. Sommige versies hebben zelfs permanente upgrades of een tech-tree zodat je voor volgende runs een beetje kan buffen. Ik probeerde te craften en eindigde met een chaos die alleen MasterChef zou respecteren.
Strategietip van hier tot Timbuktu: zorg dat je economie niet verzuipt omdat je alleen maar superunits koopt, maar ook niet zo saai bent dat je basis wordt platgewalst. Slick gebruik van spreuken en held-vaardigheden op de juiste momenten is je geheime wapen. En geloof me, een goed getimede aanval waarbij je sterke units en buffscombineert maakt meer indruk dan dat eeuwige sukkelen met goedkope sloebers. Nieuwsgierig? Pak je muis, en vergeet niet: GG blijft pas echt wanneer je strategisch tilt voorkomt.