Oké, stel je voor: je bent Baby Hazel, de mini-superheldin van Valentijnsdag, en je missie? Het perfecte liefdesfeestje in elkaar flansen. Ja, ik weet het, klinkt misschien als een standaard ‘kijk mij schattig doen’-game, maar geloof me, hier draait het om meer dan alleen roze hartjes en cupcakes al zijn die er ook genoeg.
In Baby Hazel Valentines Day ben jij de regisseur van Hazels chaos in de voorbereiding op dé dag. Het spelmechanisme is eigenlijk heel simpel maar stiekem ook best verslavend: je moet allerhande klusjes klaren zoals het vinden van cadeautjes (serieus, zoeken naar dat ene perfecte geschenk voelt soms als een speurtocht naar de verloren sokken in je wasmand), het inpakken van die cadeautjes (waar ik nog steeds probeer te snappen hoe je een strik normaal maakt) én het knutselen van zelfgemaakte valentijnskaarten met een dosis creatieve flair of gewoon een dikke vette kliederboel, jouw keuze.
Je bestuurt Hazel met een simpele klik en sleep-beweging, dus geen zorgen als je vingers nog niet helemaal hun eigen wil hebben (die kleine gamers onder ons zullen het chill vinden). Maar pas op: tijdmanagement is key! Hazel blijft niet eeuwig vrolijk, dus je moet haar happy houden door slim te schakelen tussen taken. Denk aan een mini real-life projectplanner, maar dan met meer knuffelgehalte en minder excel sheets.
En als je denkt dat het hier stopt, nope. Elk afgerond klusje voelt als een kleine overwinning je ziet Hazel opfleuren en dansen van blijdschap. Wie had gedacht dat tijd besteden aan het inpakken van een cadeau zo’n feelgood boost kon geven? Eerste keer dat ik een kaart maakte voelde ik me bijna een kunstenares... oké, bijna dan.
Dus, ben je klaar om je innerlijke cupid te channelen en Hazel te helpen met een Valentijn waar zelfs je oma jaloers op zou zijn? Oftewel: lekker laagdrempelig, schattig en vooral heel veel liefde verspreiden, zonder dat je hersenen er oververhit van raken. GG, Baby Hazel, GG.