Oké, stel je voor: je bent ineens de dokter van Baby Hazel ja, dat kleine moppie dat normaal alleen maar koekjes wil en kattenkwaad uithaalt, maar nu ligt ze ineens ziek op je virtuele spreekuur. In Baby Hazel Doctor krijg je dus de verantwoordelijkheid om haar weer op te peppen, wat eigenlijk best een nobele taak is voor zo’n schattige patiënt. En geloof me, het is niet zomaar een “klik en klaar” verhaal, want hier gaat het om een best wel slimme mix van tijdmanagement en volgorde van taken. Je moet echt in de juiste volgorde de juiste dingen doen, anders blijft Hazel maar piepen en geloof me, daar zit niemand op te wachten.
Het spel heeft een heel simpele besturing gewoon lekker met de muis klikken en slepen dus zelfs je oma zou het kunnen oppikken zonder te vloeken. Je meet Hazel’s temperatuur, checkt haar hartslag (serieus, wie had gedacht dat zo’n knuffelpatiënt een klein medisch drama kan worden?) en geeft haar de juiste medicijnen. Het voelt soms alsof je in een kleine dokterspraktijk bent, maar dan zonder al die lastige afspraken en wachtkamers. En ik probeerde het medicijnkastje te doorzoeken, wat eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig was, maar hé, oefening baart kunst, toch?
Wat ik vooral cool vind, is dat het niet alleen om het serieuze werk draait. Er zitten ook mini-games in, waarin je op een leuke manier leert over gezondheid en zorg. Het is alsof je een les krijgt van een superleuke juf die ook nog eens een beetje gek doet. Plus, je krijgt punten voor elke taak een soort virtuele high five die zegt: “Goed bezig, dokter in de dop!”
En weet je nog die eerste keer dat je een patiënt moest behandelen? Nou, Baby Hazel’s eerste “ziektedag” is ook zo’n moment. Je voelt de druk om alles precies goed te doen, want niemand wil dat ze nog harder gaat huilen (al is dat soms hilarisch om te zien). Het is dus net alsof je in een mini-medische soap bent beland, en jij bent de ster van de show. Wie had gedacht dat een educatief spel zo’n rollercoaster van emoties kon zijn?