Jeśli kiedykolwiek wyobrażałeś sobie, jak to jest być ptakiem niosącym w sobie odrobinę frustracji i… hmm, może zbyt dużą ilość odrobinków w postaci klocków, to Stacky Bird jest idealnym tytułem dla Ciebie! Zacznijmy od tego, że w tej grze wcielasz się w urokliwego ptaszka, którego celem jest zbudowanie wieży jak najwyżej się da, a wszystko to w scenerii rodem z najzabawniejszych snów, gdzie nie ma miejsca na nudę.
Kiedy pierwszy raz uruchomiłem tę grę, miałem szczerze mówiąc wrażenie, że to coś w stylu Flappy Bird, ale z wbudowanym kalejdoskopem klocków. No bo kto nie lubi układać klocków, prawda? Z początku myślałem, że to będzie bułka z masłem... a potem nastał ten moment. Ptaszek, zamiast wzlecieć w górę, lądował jak po zbyt długim locie, po drodze łapiąc wszystkie klocki, które udało mu się znaleźć. I wtedy dotarło do mnie, że to nie jest tak proste, jak się wydaje!
W samym sercu zabawy tkwi mechanika budowania wieży, która jest prosta, ale wciągająca. Każde lądowanie na klocku wymaga od Ciebie precyzji, a niezdarne ruchy mogą doprowadzić do… hmmm, nieprzyjemnych efektów. Szczerze mówiąc, czułem dreszczyk emocji, gdy próbowałem zbalansować kolejne klocki, a serce biło mi jak szalone, gdy nadchodził moment, w którym wszystko mogło się rozpaść. Jak to w dobrym memie – Kiedy myślisz, że jesteś Mistrzem Świata, a tu nagle… bum!
Gra ma sporo do zaoferowania, na przykład różne poziomy trudności i przeszkody, które sprawiają, że nie można się nudzić. W dodatku, możesz rywalizować z innymi graczami w trybie online, co dodaje dreszczyku rywalizacji. O ile dobrze pamiętam, można nawet udostępniać swoje osiągnięcia na społecznościówkach, co jest świetnym sposobem na chwałę wśród znajomych. A pamiętaj, że niektóre z tych klocków potrafią być kapryśne – jak Twoja kotka, gdy nie ma na to ochoty.
Generalnie, jeżeli szukasz gry, która łączy humor z wyzwaniem, a do tego sprawia, że czujesz się jakbyś znowu miał kilka lat i bawił się klockami na podłodze, to Stacky Bird zdecydowanie będzie w sam raz. Więc, gotowy na to, aby wyjść na szczyt… i nie spaść jak najgorszy amator? Powodzenia!