FreeCell to jedna z najbardziej uzależniających gier karcianych stworzonych na komputery, która z pewnością dostarczy Wam wielu godzin wciągającej zabawy. Zasady są proste, a sama gra aż kusi, by poświęcić jej trochę więcej czasu, niż planowaliśmy. Może to być świetny sposób na ucieczkę od codzienności, zwłaszcza gdy mamy chwilę wolnego czasu w pracy (wiem, że wszyscy to robimy!).
W FreeCell mamy do czynienia ze standardową talią 52 kart, które zostają rozłożone w osiem kolumn. Część z nich jest zakryta, co wprowadza element napięcia. Czułem dreszczyk emocji, gdy odkrywałem kolejne karty, licząc na to, że znajdę właśnie tę, której potrzebuję. Najważniejsze zasady? Przenieś wszystkie karty do czterech wolnych miejsc, które będą pełnić rolę naszych domków. Zaczynamy z kartami w kolorach, a kończymy na tych posortowanych, co brzmi łatwo, ale…
…jak to w życiu bywa, diabeł tkwi w szczegółach! Przyznam, że na początku myślałem, że ta gra to bułka z masłem. Ale po godzinie zaciętych zmagań z kartami, przestałem być taki pewny siebie. Moje plany na strategię wylądowały w koszu, gdy na ekranie pojawiały się kolejne nieprzewidziane sytuacje. Kiedy natknąłem się na zamknięty układ kart, zabiłem w sobie małego optymistę i, cóż, zaczynałem wyzywać los.
Co ciekawe, FreeCell to jedna z tych gier, które można z powodzeniem rozgrywać solo, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by zaprosić znajomych do rywalizacji! Pamiętam, jak kilka razy zorganizowaliśmy mini turniej z kolegami, gdzie każdy próbował przejść poziom najszybciej. I to było naprawdę epickie – śmiech, emocje i te nieco złośliwe uwagi, gdy ktoś nie mógł poradzić sobie z jedną kartą. Właśnie takie chwile sprawiają, że gra staje się niezapomniana.
W moim odczuciu, FreeCell to znakomite połączenie relaksu z wyzwaniem. Tak, to gra, w której można odetchnąć po ciężkim dniu, ale też dać się ponieść strategii i planowaniu. Więc, gotowy na to? Przechodzenie poziomów w FreeCell to jak rozwiązywanie łamigłówki w realnym życiu – czasami musisz po prostu przestawić karty, by zobaczyć jaśniejszą stronę. A potem, gdy uda Ci się przejść dany poziom, radość jest taka, jakbyś zdobył królestwo! No, może nie aż tak, ale rozumiesz, o co mi chodzi.