Bloo Kid 2 to urocza platformówka, która przenosi nas w kolorowy świat przypominający najlepsze czasy gier z lat 90. Od pierwszego uruchomienia tej gry poczułem się jakbym wrócił do czasów, gdy trzymałem w rękach joystick, a w tle słychać było dźwięki retro melodii. Zaczynasz swoją przygodę jako Bloo Kid, mały niebieski stworek, który wyrusza na misję ratunkową, by ocalić swoją ukochaną, a przy tym pokonać hordy przeciwników i przeszkód.
Rozgrywka jest prosta, ale wciągająca. Skoki, zbieranie monet i unikanie przeszkód to podstawowe mechaniki, które sprawiają, że czujesz dreszczyk emocji za każdym razem, gdy skaczesz nad przepaścią. A kiedy pierwszy raz wpadłem na pułapkę, pomyślałem no stary, znowu to samo, ale to tylko dodaje grze uroku. Poziomy są zaprojektowane z ogromną starannością, pełne sekretów do odkrycia, jak ukryte przejścia czy monety schowane w zakamarkach. I to jest właśnie to, co sprawia, że chciałem wracać do gry do znudzenia. Generalnie, każda sekunda spędzona w tym świecie to czysta frajda.
Warto wspomnieć, że Bloo Kid 2 oferuje nie tylko tryb dla jednego gracza, ale także możliwość rywalizacji ze znajomymi w lokalnym multiplayerze. Możesz sobie zagrać z kumplami na kanapie, co przypomina mi czasy, gdy z ekipą walczyliśmy o ostatni kawałek pizzy i dominację w grach. Kto nie chciałby zobaczyć, kto pierwszy przejdzie poziom, a przy tym jeszcze się pokłócić o to, kto zabrał ostatnią monetę? Tak, te emocje są realne!
Jak dla mnie, Bloo Kid 2 to świetny sposób na oderwanie się od rzeczywistości, zwłaszcza gdy potrzebuję chwili relaksu po długim dniu. O ile dobrze pamiętam, to gra, która potrafi zaskoczyć i dostarczyć mnóstwo radości, jednocześnie przypominając o trudach i wyzwaniach, jakie napotykamy na drodze. Czasami zdarza się, że przez przypadek skoczę w przepaść, ale to nie zniechęca, a wręcz motywuje do spróbowania jeszcze raz.
W tej grze poczujesz się jak w bajce, a dźwięki są tak przyjemne, że niemalże wpadają w ucho, jak ulubiona piosenka, którą słyszałeś na dyskotece. Więc, gotowy na to, by wyruszyć w tę przygodę? Myślę, że warto!