Oké, even eerlijk: Portal: The Flash Version is eigenlijk precies dat briljante breinbreker-avontuur dat je kent van Valve, maar dan in 2D en verpakt in die lekkere, simpele Flash-stijl die je hopelijk niet alleen herinnert aan de goede oude tijd, maar ook nét zo verslavend werkt. Serieus, het voelt alsof je met de geest van de originele Portal aan de slag mag, maar dan met een side-scrolling sausje eroverheen. Je pakt de beroemde Portal Gun weer op, knalt blauwe en oranje poorten in muren, vloeren of plafonds, en probeert jezelf door een doolhof van testkamers te wurmen die jouw brein stevig op de proef stellen. Bottom line: hier draait alles om slimme puzzels, physics-gekte en die typische “hoe lost dit nou weer op”-momenten waar je uren mee kunt zoet zijn.
Wat ik vooral tof vond? De besturing is echt zo chill dat je je gewoon kunt focussen op de puzzels en niet op dat gedoe met ingewikkelde knoppen. Doorgaans schuif je met de pijltjestoetsen of WASD, terwijl je met je muis in alle rust de portalen schiet – links voor blauw, rechts voor oranje. Als een soort digitale goochelaar probeer je momentum te pakken te krijgen om vliegensvlug door het level te knallen. Denk aan een mix van die klassieke Portal-physics, maar dan plat en met een tikje nostalgie. En ja, die momenten waarbij je ineens beseft dat je wéér moet oefenen om die laserstralen te ontwijken en turrets echt een (tijdelijke) kopstoot te geven — puur genieten, al toverde het mij ook regelmatig een grimas op het gezicht (ja, frustratie hoort erbij).
De sfeer? Simpel, strak en klinisch, net als een goeie aflevering van Black Mirror maar dan zonder die duistere mood die je wil afschrikken. Er zit zo’n ambient soundtrack onder die je bijna vergeet dat je achter je schoollaptop zit, en alle geluidseffecten maken die kleine overwinningen extra zoet. Oké, het is natuurlijk ‘maar’ Flash, dus verwacht geen high-end graphics, maar persoonlijk voelde ik het juist als perfecte afwisseling na al die grote AAA-titels. Kan niet liegen, ik dacht eerst: “Oké, dat is aardig,” maar na een paar levels was ik écht hooked. Het doet de geest van Portal eer aan, zonder te proberen iets te zijn wat het niet is.
Of je nou een doorgewinterde puzzelaar bent die streeft naar 100% voltooiing (zoals ik, ahem perfectionist en verzamelaar hier) of gewoon op zoek bent naar een originele, uitdagende flash-game om je brein even werk te geven – dit is je go-to. PvP? Nee, hier draait het puur om jouw skills tegen het systeem, maar hey, dat is ook wel eens lekker. En als je ooit een ‘momentje’ had met de originele Portal, dan ga je hier gewoon fondsen werven voor nostalgische tranen — al dan niet omdat je weer vastzit in een testkamer waar je maar niet doorheen komt...