Oké, stel je voor: je begint gewoon lekker te rennen, en ineens duikt dát bizarre fenomeen op Tung Tung Sahur. Ja, klinkt als een rare snack, maar geloof me, dit heb je nog nooit meegemaakt. In Escape From Tung Tung Sahur draait alles om razendsnelle reflexen. Je bent één hardloper die zich een weg baant door platformen die elkaar op het nippertje opvolgen, met gaten waar je eigenlijk niet in wil vallen (maar ja, soms moet je wel, en dan vloek je alles bij elkaar).
De controls? Simpel maar verraderlijk, alsof je denkt dat je een eitje bakt en ineens brandt de pan aan. Op desktop druk je op de pijltjestoets omhoog of spatiebalk om te springen, op mobiel tik je gewoon lekker nonchalant op het scherm. Klinkt easy, toch? Maar geloof me, de jump timing wordt met elk level net ietsje strakker. Je voelt je soms net een ninja die net iets te vroeg of te laat springt en dan bam game over. Ik probeer vaak te plannen, maar meestal eindig ik met chaotisch salto’s maken die zelfs een circusartiest jaloers zouden maken.
Wat het spel echt afmaakt, is de constante afwisseling in het platformontwerp. Het is alsof iemand steeds nieuwe hindernissen bedenkt terwijl jij nog aan het bijkomen bent van het vorige. Niet alleen moet je springen, maar ook nog eens op het juiste moment, anders neem je een onverwachte duik. En ineens komt er een obstakel uit de lucht vallen waar je écht niet aan dacht serieus, wie test dit?!
Dus, ben jij klaar om te bewijzen dat jij de ultieme platformheld bent die ook deze gekte aan kan? Het voelt een beetje als zoeken naar de afstandsbediening onder de bank, maar dan met meer adrenaline en minder stof. Je vingers vliegen over die knoppen of dat scherm, en elke seconde telt. Mijn eerste pogingen voelden alsof mijn toetsenbord het bijna opgaf, maar hey, oefening baart kunst, toch?