Oké, stel je voor: je bent een prinses, opgesloten in een toren die vol zit met valstrikken, raadsels en meer deuren dan de gemiddelde IKEA-winkel. Dat is precies waar Princess Tower Escape je in gooit. Het doel? Simpel: ontsnappen. Maar geloof me, dat is makkelijker gezegd dan gedaan als je tegen een gemene tovenaar aanloopt die blijkbaar dol is op ingewikkelde puzzels en sluwe trucs.
Wat dit spel zo verslavend maakt, is het point-and-click systeem. Je klikt, je onderzoekt, je trekt hendels over (en nee, niet de hendel ‘ik geef het op’). Je moet goed rondkijken, want overal liggen sleutels, magische artefacten en andere handige spulletjes verstopt. Het is een beetje alsof je in een escape room bent, maar dan zonder die ene vriend die alleen maar zegt “probeer het nog eens”. Hier moet je écht logisch nadenken; het spel smeekt bijna om je brein op volle toeren te laten draaien. Serieus, wie heeft deze puzzels bedacht? Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is.
De levels zijn slim opgebouwd met hints die je soms nét genoeg op het verkeerde been zetten om je even te laten vloeken (maar dan op een goede manier). En het mooiste? De interacties met de omgeving voelen lekker intuïtief. Je onderzoekt objecten, trekt aan hendels, opent deuren het is alsof je de prinses zelf bent die haar weg naar vrijheid zoekt terwijl jij lekker op de bank zit. Eerste keer vastzitten in die doorgang? Jep, ik zag mezelf al met m’n gezicht tegen het toetsenbord plakken, net als die keer dat je vergeet te besparen in een RPG en poef, alles weg is.
Dan nog de sfeer: charmante, kleurrijke graphics die de toren tot leven brengen (geen pixelbrij die je ogen doet tranen), en een soundtrack die je net zo goed in sprookjesland als in een spannende escape room zet. Alles samen voelt het aan als een goedgebakken mix van avontuur en hersenkrakers precies de juiste hoeveelheid uitdaging zonder dat je het gevoel hebt dat je voor een IQ-test bent beland.
Dus, ben je klaar om die boze tovenaar een lesje te leren en de toren te verlaten als een echte prinses? Of blijf je liever vastzitten in de eindeloze lus van “nog één puzzel proberen”? GG, en laat die hersenen maar kraken!