Oké, laten we het eens hebben over Hobo, een beat-’em-up browsergame die je zo over je toetsenbord heen laat gaan van het lachen (en dat is niet alleen vanwege een tekort aan slaap, beloofd). In dit chaotische en totaal overdreven avontuur kruip je in de huid van een dakloze man die doodmoe is van de wereld om ‘m heen. Je missie? Lekker dwars door iedereen heen slaan die je pad kruist – van politieagenten tot argeloze voorbijgangers, no mercy! Het is een wervelwind van absurde gevechten vol grove humor en bizarre moves, een perfecte cocktail als je houdt van een potje onzin met je vechtactie.
In het begin dacht ik nog, ‘oké, gewoon met de pijltjestoetsen rondlopen en met A en S wat op de vuist gaan, simpel zat’. Maar man, na een paar levels kwam er steeds gekkere aanvallen bij, echt zo’n mix van klassieke bonkbonk en vieze, bijna cartoonachtige special moves die je doet denken aan een gestoorde aflevering van South Park. Je voelt bijna de rookworsten die die hobo in z’n zakken heeft, zo rauw en ongepolijst is het allemaal. Overigens, het is ook lekker toegankelijk, niet zo’n gecompliceerd gevechtssysteem waar je eerst uren zou moeten oefenen (kijk maar, ik kan al bijna zonder tutorial uit de voeten).
Wat me echt boeide was hoe elke nieuwe stage je weer een stapje verder uitdaagt, met steeds gekkere vijanden en rare obstakels die vragen om brutale tactiek en creativiteit. Je voelt echt hoe die hobo z’n woede spuugt op de wereld; een soort moderne David versus Goliath, maar dan met een afgezakte broek en een flinke dosis sarcasme. Over het algemeen is het niet bepaald hoogstaand, maar wel precies het soort gekkigheid dat je nodig hebt na een lange dag (of tijdens een saaie werkpauze, guilty as charged).
En eerlijk gezegd, ik zat een keer te klooien met een maat online – wat extra PvP dus – en het kwam wel lekker uit om samen die mafkezen te lijf te gaan. Die onvervalste humor en het free-for-all gevoel maken het tot een onverwacht gezellig brawler-achtige ervaring. Het doet me soms denken aan klassieke arcadeknallers zoals Streets of Rage, maar dan lekker minder serieus (en meer… nou ja, Hobo). Klaar voor wat rauwe, wilde actie zonder poespas? Dan moet je dit spel zeker even checken.
In principe is Hobo dus geen game voor iedereen. Als je nooit om slapstickhumor kan lachen of er niet tegen kan dat alles zo’n beetje over de top en een tikje cru is, kun je het beter laten. Maar wie juist zin heeft in gekkigheid, simpele controls en een hoek om de hoek hebbende chaos? Trust me, deze is je nieuwe guilty pleasure. Al was het alleen maar om even weer te herinneren dat gamen niet altijd serieus hoeft te zijn – soms mag het gewoon ronduit maf en hilarisch.