Wow, Dots Master voelt als die relaxte puzzelavond waarbij je met chips in de hand probeert te bewijzen dat je wél hersens hebt. Het spel draait om het verbinden van stippen swipend, schuivend, en af en toe per ongeluk een heel nieuw patroon creërend (ik probeerde het crafting-gedeelte uit en eindigde met een rommeltje waardig aan MasterChef). Je verbindt stippen horizontaal of verticaal; simpel, maar verslavend genoeg om je fietsrit te laten vergeten.
Het geniaal simpele trucje: vorm een vierkant en je veegt in één zet alle stippen van die kleur weg. Het voelt een beetje als het vinden van de tv-afstandsbediening onder de bank ogenschijnlijk makkelijk, maar er zit altijd een onverwachte wending. Elk level heeft een speciaal doel (veeg een kleur weg, pop sterren, maak lussen of verover tegels) en je hebt een beperkt aantal zetten om het te fixen. Serieus, wie heeft dit getest? (Iedere zet telt; geen eindeloze herstart-sessies hier.)
Met 5 hoofdstukken vol steeds vreemdere puzzels blijft het fris. Je krijgt ook een arsenaal aan power-ups extra zetten, bommen, shuffle en de mysterieuze auto-loop sommige voelen OP, andere schreeuwen om een nerf (of juist een buff, afhankelijk van je mood). En dan ineens... nou ja, laat maar die ene kick van een perfecte vierkantcombo is onbeschrijfelijk. Herkenbaar moment: eerste lastige niveau in een arena en ik stond op het punt mijn toetsenbord bijna uit het raam te gooien. GG, maar in de goede zin.
Dus, ga je voor zen-puzzling of competitieve combo-jacht? Dots Master houdt je brein scherp en je vingers bezig en als je vastzit: adem in, adem uit, gebruik die bom. Wie had gedacht dat het verbinden van stippen zo episch kon zijn?