Oké, The Rise Of Evil is niet zomaar een game het is alsof je in een doos vol verrassingen duikt, maar dan zonder dat je weet wat eruit springt. Elke level voelt aan als een compleet andere trip. Serieus, het ene moment ben je nog bezig met het wegjagen van je eigen nachtmerries (en geloof me, dat is geen makkie, vooral als je net te lang naar die enge shadows hebt gestaard), en het volgende moment zit je in een helikopter die harder moet draaien dan je hoofd na een achtbaanrit.
Dus hoe werkt dat precies? Nou, het spelmechanisme is eigenlijk een mix van wat je het beste kunt omschrijven als een “episodische chaos met stijl”. In het eerste level draai je vooral om actie en timing je jaagt kwade dromen weg, wat voelt als een soort visueel spektakel waarbij je reflexen het echt zwaar krijgen. Daarna switcht het opeens naar iets totaal anders: vliegplezier met je helikopter, waarbij het besturen en ontwijken van obstakels centraal staan. Denk aan een combinatie tussen een oldschool arcadevlucht en een moderne drone challenge. En dan, net als je denkt dat je de controls onder de knie hebt, gooit het derde level je in een ontsnappingsmodus, waarbij je moet sluipen en rennen terwijl de politie nét niet oplet spanning ten top!
Wat ik vooral tof vindt, is die constante wissel tussen verschillende gameplaystijlen. Het voelt alsof de ontwikkelaar je uitdaagt om steeds weer iets nieuws te leren, net als een level-up in de realiteit, maar dan zonder je ex die ineens belt (thank God). En ja, ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is, maar hé, dat hoort erbij, toch?
Dus, ben jij klaar om je brein te prikkelen met een collectie van unieke uitdagingen die als een achtbaan door elkaar schudden? Of ga je liever gewoon rustig zitten en kijken hoe die helikopter door de wolken danst? Wat het ook wordt, The Rise Of Evil houdt je alert en zorgt voor meer verrassingen dan je moeder die onverwacht langskomt. GG!