Oké, stel je voor: je wordt wakker in Union City, maar niet zo’n gezellig plekje met koffie en croissants. Nee, dit is meer “zombies op elke hoek” en “oh god, waar is mijn voorraad wapens gebleven?” Welkom bij The Last Stand: Union City, een survival horror game die je hersenen en je zenuwen tegelijk aan het werk zet. Sérieus, het is alsof je ineens in een nachtmerrie bent beland waar je niet zomaar doorheen kunt rennen (tenzij je natuurlijk van plan bent om gelijk snack voor de ondoden te worden).
Het gevechtssysteem hier voelt best wel lekker strak. Je loopt rond met de WASD-toetsen (klassiek, ik weet het), terwijl je met de muis je vijanden onder vuur neemt. Maar hé, dit is geen “loose ammo”-feestje: je moet slim zijn met je voorraad. Je kunt niet eindeloos knallen, want de zombies zijn niet mals en je wapens zijn ook niet onuitputtelijk. Het is echt een bittere strijd om te overleven, en dat betekent dat je soms moet kiezen: vechten, sluipen of hard rennen (en nee, rennen zonder plan is meestal GG).
Wat ik vooral tof vind is het craftingsysteem. Je kunt spullen samenvoegen tot betere wapens en survivaltools, wat voelt als het maken van een smoothie, maar dan met schroeven en stukjes metaal in plaats van banaan en yoghurt. Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is maar als je het eenmaal doorhebt, voelt het als een OP buff voor je overlevingskansen.
Oh, en vergeet die doodenge dag-nachtcyclus niet. Overdag is het al niet veilig, maar ’s nachts? Dan komen de ondoden in boss-modus. Je kunt de klok bijna horen tikken terwijl de stad verandert in een hel op aarde. Dit dwingt je om slimme keuzes te maken: ga je nu nog op zoek naar die sappige voorraad eten of sluip je terug naar je schuilplek voordat je verandert in zombievoer? Spoiler: vaak eindig ik met een paar zenuwachtige uurtjes onder mijn dekens (virtueel dan).
Daarnaast moet je ook je health, stamina en inventaris strak beheren, want vol is vol. Je zult jezelf regelmatig afvragen: Wat laat ik achter om iets beters te pakken? Net alsof je dagelijkse rugzak een Tetris-puzzel is waar je niet mee wilt verliezen. Eerste keer dat ik dat besefte, dacht ik: “Waarom is overleven zo ingewikkeld?”
Al met al is The Last Stand: Union City een heerlijke mix van actie, strategie en survival horror waarbij je continu op het randje balanceert. Het voelt alsof je in een zombiefilm meedoet, maar dan zonder stuntman en met echt pijnlijke gevolgen als je de verkeerde keuze maakt. Dus, durf jij het aan om te ontdekken wat er met Union City is gebeurd en tegelijkertijd je skills te testen? Spoiler alert: het wordt bloedstollend spannend.