Oké, stel je voor: je bent weer terug in die griezelige, verlaten speelgoedfabriek van Playtime Co., waar het stof net iets te dik ligt en de stilte af en toe wordt doorbroken door iets wat je liever niet wilt horen. Welkom bij Poppy Playtime Chapter 3, het vervolg op die survival horror puzzelgame die je al het snot uit je neus liet schrikken. Het verhaal ploft je middenin de chaos waar de vorige hoofdstukken stopten, maar geloof me, het wordt alleen maar bizarder. En dat nieuwe monster? Ja, die wil je echt niet tegenkomen in een smalle gang.
De gameplay draait weer om die fijne mix van puzzel oplossen, stealth en resource management. Je krijgt die fantastische GrabPack weer in handen een gadget dat eigenlijk perfect is voor mensen die dingen liever niet aanraken, want je kunt ermee op afstand dingen pakken, deuren openen en switches activeren. Serieus, het voelt een beetje alsof je een hightech vleermuishandschoen hebt die zelfs de meest irritante mysteries voor je oppakt. Alleen is het soms ook best lastig om te timen, en ik beloof je, ik heb vaker een deur in m’n gezicht gekregen dan dat ik wou toegeven.
En dan die puzzels. Ze hebben die echt een upgrade gegeven niet alleen klik-en-klaar, maar je moet echt even nadenken, soms snelheid en precisie combineren. Het is alsof je brein en je reflexen een dubieuze dans uitvoeren waarbij niemand de danspasjes echt goed kent. Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is, maar hé, het houdt het spannend.
Wat ik ook tof vind, is hoe de game je dwingt om stil te zijn. Stealth wordt hier serieus genomen. Je sluipt door gangen, verstopt je achter speelgoeddozen (serieus, wie bedenkt zoiets?) en probeert te voorkomen dat je in het vizier komt van die angstaanjagende beesten die blijkbaar dol zijn op onverwachte knuffels. Eerste boss fight in die arena? Laten we zeggen dat m’n toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik me realiseerde dat ik op het laatste moment moest ontwijken.
De controls? Smooth. Alles voelt responsief aan, geen gehannes met onhandige bewegingen waardoor je eigenlijk al dood was voordat je goed en wel begon. Of je nou met keyboard en muis speelt of een gamepad gebruikt, het werkt lekker intuïtief. En het verkennen van de fabriek zelf is een avontuur het is alsof je een gigantische escape room binnenstapt waar elk hoekje een nieuw stukje van het verhaal prijsgeeft. Dus, als je klaar bent om je brein te kraken en je hartslag omhoog te jagen, dan is dit jouw volgende GG.