Oké, stel je voor: jij bent die onverschrokken krijger in Poppy Strike, een actiegame die je niet zomaar even uitzet na vijf minuten nee, dit is echt urenlang gebonk en gegil. Je mag kiezen uit een handvol personages, elk met hun eigen speciale moves en skills. Het is een beetje alsof je bij een buffet staat, maar dan zonder dat je per ongeluk een bord vol gekke combinaties pakt. Serieus, welke held past het beste bij jouw speelstijl? De tank die alles met één klap smoort, of toch die razendsnelle ninja die zelfs je sokken uit je schoenen slaat?
En dan begint het echte werk: door een lading levels rammen, waarbij je het opneemt tegen zwermen vijanden die niet bepaald komen voor een kopje thee. Het gevechtssysteem is lekker dynamisch: timing is alles. Te laat ontwijken en je toetsenbord voelt de impact van jouw frustratie (been there, done that). Het is alsof je in een dansbattle zit, maar dan met explosies en zwaarden en nee, je kunt niet vals spelen door gewoon weg te lopen.
Grondstoffen verzamelen? Nou, dat voelt soms als die afstandsbediening vinden die altijd nét tussen de bankkussens verdwijnt. Je raapt munten en punten op de klassieke “gooien-we-er-net-een-inventarisysteem-in-dan-kan-je-upgraden” truc, maar hey, werkt wel. Met die upgrades wordt jouw personage steeds krachtiger, waardoor je vijanden er uitzien alsof ze voor het eerst met een stormram in aanraking komen. Je kunt zorgen dat je build OP wordt, of juist vol zitten met rare skills waar je later spijt van krijgt (ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die zelfs MasterChef jaloers zou maken).
Wat Poppy Strike echt leuk maakt, is dat het makkelijk te pakken is maar moeilijk te meesteren. Dus, of je nu een doorgewinterde gamer bent of gewoon iemand die af en toe een potje wil knallen, deze game heeft iets voor jou. En geloof me, die eerste boss fight? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik op het laatste moment moest ontwijken. GG, Poppy Strike, GG.