Oké, dus je denkt dat je de koning van de heuvels bent? Welkom bij Hill Climbing Mania, waar je niet zomaar een race rijdt, maar letterlijk vecht tegen de zwaartekracht, het terrein en je eigen stuurkunsten. Hier stap je in de schoenen van een ietwat excentrieke bestuurder die met een uiteenlopend wagenpark van lompe trucks tot schattige motoren de meest grillige landschappen probeert te overwinnen. En geloof me, die bergen en dalen zijn niet zomaar decor, maar je persoonlijke nachtmerrie op wielen.
Wat Hill Climbing Mania zo verslavend maakt? Het draait allemaal om dat fijne, bijna zen-achtige gevoel dat je krijgt als je precies de juiste balans vindt tussen gas geven en remmen, terwijl je probeert te voorkomen dat je bak volledig over de kop gaat. Serieus, die momenten waarop je net niet op je hoofd landt zijn pure adrenaline en soms ook pure paniek. Het gevecht met de hellingen is zo realistisch dat je bijna medelijden krijgt met je wagen, vooral als 'ie weer eens vast komt te zitten op een modderige helling. Je moet constant je voertuig kantelen en corrigeren, wat voelt als jongleren met een taart die je niet wilt laten vallen. En dat zonder dat je controller uit je handen vliegt, want de bediening is gelukkig lekker simpel: tikken of kantelen is je beste vriend, geen ingewikkelde knoppencombo’s die je frustratielevel verhogen.
En dan die upgrades, hè? Je begint met je piepkleine karretje, maar naarmate je muntjes verzamelt ja, die vallen af en toe lekker te pakken als je niet te hard crasht kun je je voertuigen oppimpen of zelfs nieuwe kopen. Het is een beetje alsof je van een krakkemikkige brommert evolueert naar een bergverslindende monstertruck, compleet met een dikke buff op je snelheid en controle. Het voertuigsysteem zorgt ervoor dat elk karretje z’n eigen persoonlijkheid heeft; sommige zijn sneller, anderen zijn net wat stabieler. Perfect voor als je zin hebt in een beetje variatie en je innerlijke racegod wil testen zonder meteen te crashen.
Grafisch flikkert het een en ander vrolijk in je gezicht, met kleurrijke omgevingen en geluidseffecten die het geheel net dat extra randje geven. Elk level gooit weer een nieuwe verrassing in de mix: rotsblokken, modderplassen, en sprongen die je hart even laten stilstaan. En ja, soms voelt het alsof het spel je expres wil zien failen, maar hé, dat maakt het des te leuker om het opnieuw te proberen (en opnieuw, en opnieuw). Wie had gedacht dat simpel heuvelop rijden zo’n rollercoaster kon zijn? GG, Hill Climbing Mania ik kom terug voor meer chaos op wielen!