Wormax.io to gra, która z grubsza polega na tym, aby stać się największym robakiem w wirtualnym świecie, a jednocześnie unikać innych graczy, którzy z chęcią zjedliby Cię na śniadanie. Wyobraź sobie, że wchodzisz do ogromnej areny, pełnej kolorowych robaków, które przypominają bardziej cukierki niż niebezpieczne stwory, a Ty jesteś jednym z nich. To jakby zjeść wiele żelek, ale tylko po to, by nie wpaść w pułapkę zrobioną z dżemów. Gotowy na to?
Na początku gry czujesz dreszczyk emocji. W końcu, kto nie chciałby być największym robakiem w okolicy? Zaczynasz jako mały, niepozorny robaczek, a każdy zjedzony kawałek „żarcia” sprawia, że czujesz się jak najszybsza rakieta w kosmosie. I to dosłownie! Twój robak rośnie, a Ty czujesz, jak adrenalina wzrasta z każdą kolejną zdobyczą. „Czy to ja, czy to już poziom Super Robaka?” – pytasz się sam siebie, jednocześnie wpatrując się w ekran, jakby był to najważniejszy moment w Twoim życiu.
Mechanika gry jest prosta, ale wciągająca. Poruszasz robakiem za pomocą myszki, starając się unikać kontaktu z innymi graczami, bo to mogłoby skończyć się tragicznie. Możesz też używać swojego „boostu”, co sprawia, że czujesz się jak Flash, ale uwaga – wtedy tracisz część swojego rozmiaru, więc to taki „double-edged sword”, jak mówią niektórzy. Chociaż na początku myślałem, że to będzie bułka z masłem, po kilku zderzeniach z większymi robakami zrozumiałem, że czasami lepiej być sprytnym niż dużym.
Interakcje z innymi graczami są niesamowite. Każdy z nich ma swoją strategię, a Ty musisz być czujny, jak sokół na polowaniu. Kiedy zauważysz, że inny zawadiaka jest bliski klęski, możesz się na niego rzucić. To jak polowanie na małego królika w lesie – adrenalina rośnie, a Twoje serce bije mocniej. Ale gdy zdobędziesz jego „żarcie”, czujesz, że to Ty jesteś królem robaków!
Wormax.io to gra, która daje radość, ale i czasami frustrację. Warto jednak spróbować, bo kto wie, może Ty będziesz tym, który zje wszystkich? A jeśli nie, to przynajmniej możesz cieszyć się kolorową grafiką i prostą, ale wciągającą mechaniką. Szczerze mówiąc, kilka razy zdarzyło mi się zginąć z ręki jakiegoś nowego gracza, ale potem pomyślałem, że to tylko gra, i wróciłem do zabawy. A może następnym razem uda mi się przeżyć dłużej?