Oké, laten we het eens hebben over Originele Klassieke Solitaire de moeder van alle kaartspelletjes waar je uren in kunt verdwalen zonder dat je het doorhebt. Serieus, dit is het soort game dat je op je oma’s computer vindt, maar dan in een moderne jas. Het draait allemaal om dat ene simpele doel: alle kaarten netjes op kleur en oplopend van Aas tot Koning stapelen. Klinkt easy, toch? Nou, vergeet het.
Het spelmechanisme is eigenlijk vrij briljant in zijn eenvoud. Je hebt zeven kolommen ook wel de tableau genoemd waarin je kaarten in een dalende volgorde moet neerleggen, en ze moeten bovendien afwisselend van kleur zijn. Dus rood op zwart, zwart op rood, alsof je een chaotische traffic controller bent die probeert het kleurverkeer in goede banen te leiden. Ondertussen trek je kaarten uit de “stock”, dat is je geheime voorraad, maar pas op, want elke kaart die je omdraait kan je plannen maken of kraken. Het is als het zoeken naar die ene sok die altijd verdwijnt in de wasmachine je weet dat ‘ie er is, maar waar zit ‘ie?
En dan die interactie: alles werkt via simpele drag-and-drop actie met je muis of vinger. Geen gedoe met ingewikkelde toetsencombinaties, gewoon lekker klikken en slepen. Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen (oké, misschien een beetje overdreven, want je sleept alleen maar kaarten), en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is. Maar hé, dat hoort erbij!
Wat Originele Klassieke Solitaire zo verslavend maakt, is die mix van geluk en strategie. Je moet echt nadenken over welke kaart je wanneer omdraait, want een verkeerde zet kan ervoor zorgen dat je jezelf compleet vastzet. En geloof me, er is niets frustrerender dan ontdekken dat de kaart die je écht nodig had, ergens onderop ligt en jij alleen maar naar boven mag kijken als je eerst alles eraf speeld. Wie had gedacht dat geduld zo OP kon zijn?
Dus, als je even wilt chillen maar toch je brein een workout wilt geven (en stiekem die controlefreak in jezelf tevreden wilt houden), dan is Originele Klassieke Solitaire jouw go-to. Het is een tijdloze klassieker die je keer op keer uitnodigt voor “nog één potje”. En ja, we weten allemaal dat dat er uiteindelijk toch meer worden… GG!