Oké, dus jij denkt dat je de ultieme strateeg bent in Limited Defense? Vergeet die cliché torenverdediging; hier krijg je een mix van schavuiten, boogschutters en explosieve torens die je linies moeten beschermen tegen alles wat beweegt. Denk aan Green Slimes die irritanter zijn dan die ene collega op maandagochtend, gruizige Orcs die liever lui dan moe zijn, en – alsof dat nog niet genoeg is – reuzenbazen zoals de Boss King Slime die zelfs je moeder bang zouden maken.
Het opbouwen van je verdediging voelt een beetje als het organiseren van een buurtfeest: je sleept je handlangers (lees: bandieten en archers) met de linkermuisknop naar strategische plekken alsof je legendarische stoelen aan het neerzetten bent, en hoopt dat niks instort zodra het feest begint. En dan mag je ze ook nog eens upgraden (want ja, je wil geen legertje sukkels, maar een heuse powerhouse). Klik erop, geef ze een boost, of verkoop ze als het einde oefening is – dingen veranderen snel hier, net als je geduld wanneer de volgende golf begint.
Met het upgraden en vrijspelen van helden voelt het alsof je een RPG mixt met tower defense. Elke nieuwe warrior is weer zo’n bahja die je launcht in de strijd en hoopt dat ‘ie niet meteen afgemaakt wordt. Serieus, wie heeft ooit bedacht dat die ene upgrade op dat moment essentieel is? Ik heb het geprobeerd te timen, maar soms is het gewoon chaos die jij moet temmen.
De gevechten himself zijn fast-paced, wat betekent dat je geen tijd hebt om rustig te gaan zitten en te mediteren. Nee, hier is het trekken, klikken, en hopen dat je tactiek niet OP is zodat je volgende save niet direct een nerf krijgt. Ben je klaar om je verdediging neer te zetten en te zeggen: Kom maar op, golven van ellende!? Probeer dan vooral die eerste grote baas te verslaan – mijn toetsenbord heeft het bijna begeven bij mijn pogingen om op het laatste moment te ontwijken. GG, toch?