Oké, dus je hebt Elf Defence, een tower defense game die je niet alleen je hersens doet kraken maar je ook meteen meeneemt naar een magisch bos waar elfen blijkbaar niet alleen mooi zijn, maar ook keiharde verdedigers van hun heilige boom. Serieus, wie had gedacht dat boomknuffelaars zo strategisch konden zijn?
Het draait hier allemaal om die heilige boom als die sneuvelt, is het game over en ben jij de reden dat het bos verandert in een soort elfen-apocalyps. Jij bent dus die heldhaftige elf die torens moet neerplempen langs de paden, maar niet zomaar torens, nee: elke toren heeft z’n eigen speciale krachten en kan worden ge-upgrade. En geloof me, upgraden is niet zomaar klikken en wachten je moet goed nadenken over waar je je schatkist aan uitgeeft, want die vijandige hordes worden steeds harder, en je wilt natuurlijk niet dat die halve elfenpolitie binnen no-time overrompeld wordt.
De resource management is eigenlijk best slim gedaan. Je verdient punten door vijanden te verslaan (zoals een echte elf met een missie) en die punten gebruik je weer om je verdediging sterker te maken. Het is een beetje als boodschappen doen met een beperkt budget: “Moet ik nu een extra pijltoren plaatsen, of toch eerst die slow-mo toverspreuk upgraden?” Keuzes, keuzes...
En oh ja, die besturing is lekker smooth. Of je nu met muis klikt of lekker op een touchscreen tikt, je hebt snel door waar je moet zijn. Het scherm laat je trouwens altijd weten hoeveel golven er nog komen, hoe het met je boom gaat (spoiler: die kun je niet laten sneuvelen) en hoeveel cash je hebt. Echt, het is alsof je een soort elfen-commandant bent die z’n troepen aanstuurt zonder compleet te verdwalen in de chaos. (Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is.)
Mechanisch gezien is Elf Defence echt een toffe mix van oud en nieuw. Het is niet alleen “zet maar die toren neer en kijk wat er gebeurt”, maar je moet slimme combinaties maken om maximale schade uit te delen. Sommige vijanden zijn sneller, andere lijken wel met een soort immuniteit rond te lopen, dus je bent constant aan het schuiven met strategieën. Eerste boss fight? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik ontdekte dat ik op het laatste moment moest ontwijken.
Maar hé, tussen de velden vol levendige bossen, fladderende elfen en die zoetsappige soundtrack door, voelt het gewoon als thuiskomen. Elf Defence is dus niet alleen een game, het is een strategisch feestje waar je hersenen én je elfenhart sneller van gaan kloppen. GG, bos-heroes!