TearDown to gra, która wciąga jak stary odkurzacz, którego nie da się wyłączyć, gdy raz zacznie wciągać. To destruction sandbox, w którym nie tylko możesz niszczyć, ale wręcz powinieneś! Wyobraź sobie, że stoisz w środku miasta i masz do dyspozycji całą masę narzędzi, które mogą zburzyć wszystko, co napotkasz na swojej drodze. No dobra, nie wszystko, ale prawie wszystko!
Kiedy pierwszy raz uruchomiłem tę grę, czułem dreszczyk emocji, jakbym otwierał paczkę chipsów, a w środku była niespodzianka. Wciągnęło mnie od razu. Świat jest pełen szczegółów, a każda cegła, każdy element otoczenia jest jak sztuka w galerii zniszczenia. Wiesz, że musisz działać szybko i zgrabnie, bo w przeciwnym razie po prostu utkniesz w chaosie, jak w kolejce po kebab w piątek wieczorem.
Generalnie, TearDown to gra, która pozwala na kreatywność w niszczeniu. Możesz używać różnych narzędzi – od młotka, przez dynamit, aż po łom w stylu Bruce'a Wayne'a. Kto by pomyślał, że zniszczenie dachu budynku może być tak satysfakcjonujące? I to wszystko w jednym z najbardziej realistycznych silników fizycznych, jakie widziałem! Dźwięki są tak realistyczne, że czułem się, jakbym sam demolował sąsiada, który zawsze parkuje na moim miejscu.
Pamiętam, jak pierwszy raz spróbowałem wykonać misję, a wszystko poszło nie tak – eksplozje, odłamki, a w końcu ja utknąłem w pułapce własnego chaosu. Z początku myślałem, że może jednak nie nadaję się do tak zaawansowanej destrukcji, ale teraz uważam, że to właśnie ta nieprzewidywalność sprawia, że gra jest tak wciągająca.
Gdy grasz w trybie wieloosobowym (kooperacja lub PvP), interakcje z innymi graczami są jak najlepsze memy – mogą być zarówno zabawne, jak i frustrujące. Oczywiście, jest możliwość grania lokalnie na jednym ekranie, co przypomina mi czasy, gdy z kumplami rozgrywaliśmy bitwy na poduszkowe miecze. Dobrze się bawiliśmy, a przy okazji demolowaliśmy wszystko dookoła.
Podsumowując, TearDown to gra, która sprawia, że niszczenie staje się sztuką. To doskonały sposób na wyładowanie emocji, a przy tym świetna zabawa z przyjaciółmi. Chyba tak było? No cóż, polecam spróbować, bo kto wie, może i Ty odkryjesz w sobie wewnętrznego artystę destrukcji...