Wyobraź sobie, że jesteś w pracy jako uroczy magazynier, a twoje życie nagle zmienia się w epicką przygodę pełną główkowania i strategii. Tak, mówię o klasycznym Sokobanie – grze, w której przesuwanie skrzynek staje się niemalże sztuką. Zacznij od prostych zadań, które wydają się łatwe jak bułka z masłem, ale nie daj się zmylić! Kolejne poziomy to już nie przelewki; trzeba będzie ruszyć głową szybciej niż w momencie, gdy szukasz pilota od telewizora, który mógł zaginąć po kanapą.
Z początku myślałem, że Sokoban to taka niewinna rozrywka, ale teraz uważam, że wymaga więcej niż tylko kilku zwojów móżdżku. Może to tylko ja, ale kiedy grałem po raz pierwszy i musiałem przestawić całą aranżację tych skrzynek, czułem się jak mistrz logistyki, jakby życie zawodowe w IKEA było mi pisane. Czy kiedykolwiek zdarzyło ci się stać przed lodówką i myśleć, jak upchnąć tam jeszcze jedno danie? Właśnie na tym polega Sokoban – z tą różnicą, że tutaj musi być idealnie. I do tego się nie obrazi!
Gra stopniowo stawia przed nami coraz bardziej wymagające zadania. To jakby ktoś stale podnosił poprzeczkę, a my próbujemy przeskoczyć przez nią z gracją gimnastyka. Chociaż... chyba nigdy takowej nie osiągnąłem. Ale wracając do gry – Twoim celem jest przesunąć skrzynie na wyznaczone miejsca. Łatwe? No, nie zawsze. Kiedy już myślisz, że wszystko masz pod kontrolą, pojawia się poziom, który wymaga strategii rodem z Civilization. Wtedy zaczynasz analizować każdy ruch niczym szachowy arcymistrz (czyżby Magnus Carlsen miał coś z tym wspólnego?).
Jakby tego było mało, sokobanowe przygody dostarczają tej nieśmiertelnej satysfakcji z dobrze wykonanej roboty. Kiedy udało mi się w końcu rozwiązać jeden z bardziej podstępnych poziomów, poczułem się, jakbym właśnie wynalazł coś na miarę wielkiego odkrycia naukowego. Jako strategiczny myśliciel doceniam każdą sekundę, którą mogłem spędzić nad tą grą. Po prostu musisz tego spróbować. Kto wie? Może Sokoban stanie się twoim nowym ulubionym wyzwaniem.