Gdy po raz pierwszy uruchomiłem Kolor linii 3D, miałem mieszane uczucia. Czy to będzie kolejna gra, która zniknie w otchłani zapomnienia, czy może coś, co na stałe zagości w moim sercu (i w moim steamowym katalogu)? Po kilku minutach zrozumiałem, że wpadłem w pułapkę kolorowych linii, które tańczą na ekranie niczym striptizerki w kasynie absolutnie hipnotyzujące!
Gra polega na prowadzeniu linii przez labirynt pełen przeszkód i wyzwań. Każdy poziom to jakby nowa kartka w zeszycie, na której rysujemy nie tylko kolory, ale i nasze umiejętności refleksu i spostrzegawczości. Szczerze mówiąc, czułem dreszczyk emocji, gdy starałem się nie wpaść w pułapki, które były sprytnie ukryte jak skarby w piaskownicy. I to uczucie, kiedy udało mi się przejść poziom po pewnych frustracjach bezcenne!
Dlaczego właściwie gra przyciąga? Może to ten styl 3D, który sprawia, że gra wydaje się być na wyciągnięcie ręki. Każdy ruch linii, każdy kolor, który wybierasz… to jak malowanie obrazu w ruchu! I tu muszę wspomnieć o dźwiękach były tak realistyczne, że miałem wrażenie, że siedzę w studiu nagraniowym, a nie przed monitorem. Jakby ktoś podkręcił basy i wpuścił mnie w wir przygody.
Warto zaznaczyć, że gra oferuje zarówno tryb solo, jak i kooperację z innymi graczami. Możesz rywalizować z przyjaciółmi, sprawdzając, kto przejdzie poziom szybciej, a to zawsze dodaje pikanterii do zabawy. Ale z drugiej strony, czasem to, co wydaje się być łatwe, okazuje się być jak wyzwanie z Dark Souls po prostu nie możesz się z tym pogodzić…
Początkowo myślałem, że Kolor linii 3D będzie nudne jak flaki z olejem, ale z każdą rozgrywką coraz bardziej utwierdzałem się w przekonaniu, że to prawdziwy klejnot. Uczucie satysfakcji, kiedy w końcu pokonasz poziom, jest jak zdobycie legendarnego loot’a w RPG. Tak, wiem, przesadzam, ale… na pewno nie!
Kiedy więc utoniesz w tej feerii kolorów i linii, pamiętaj, że to nie tylko gra, ale i świetna odskocznia od codzienności. A jeśli szukasz czegoś, co wciągnie cię na długie godziny, to chyba już wiesz, co robić…