Oké, dus je belandt in ZombieCraft 2 en bam: een post-apocalyptische puinhoop vol hongerige zombies die je dag én nachtrust ruïneren. Serieus, dit is niet zomaar een wandeltocht in het park je bent hier om te overleven, en dat gaat niet zonder zweet, tranen en een flinke dosis paniek. Het eerste wat opvalt? Die resource management is zo belangrijk dat je bijna zou denken dat je een professionele verzamelaar bent geworden. Alles uit de verwoeste wereld om je heen oppikken, want hé, die lege blik soep kan zomaar je redding zijn. Grondstoffen verzamelen voelt soms alsof je die afstandsbediening zoekt die altijd tussen de bankkussens verdwijnt je denkt dat je alles hebt, maar nee hoor, altijd weer iets onverwachts.
Wat ik vooral tof vond, is hoe het craftingsysteem werkt. Het is gelukkig niet zo ingewikkeld dat je een masterdiploma nodig hebt in digitale knutselkunst. Met een paar klikken gooi je materialen in elkaar en voilà: een molotov hier, een geïmproviseerd mes daar. (Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is, maar hé, oefening baart kunst, toch?) En dan die gevechten... Mensen, de zombies zijn niet allemaal hetzelfde. Er zijn van die lurken die je met één rake klap neerhalen, en dan heb je van die trage, maar taaie gasten die je gewoon niet neersabelen zonder dat je eerst even flink moet ontwijken. Mijn eerste boss fight? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik ontdekte dat flink op het laatste moment ontwijken een must is. GG, zeg maar.
De controls zijn lekker intuïtief je rent rond met WASD en knalt met je muis, zo simpel als het maar kan. Geen frustrerende leercurve hier, meer ‘right-click, shoot, repeat’. En het verkennen? Je weet wel, dat gevoel van ergens binnenlopen en denken: “Is dit safe? Of is dit straks mijn graf?” Die mix van looten, zoeken naar schuilplekken bouwen én ondertussen die gezellige hordes zombies wegknallen is precies waar ZombieCraft 2 in uitblinkt. Ook shout-out voor de multiplayer, want eerlijk is eerlijk: wie wil nou niet met vrienden samenwerken om te voorkomen dat je hersenen worden opgegeten? Kortom, als je houdt van een survivalgame waar je constant op scherp staat, met een vleugje mysterie en een flinke dosis actie, dan is dit jouw nieuwe verslaving.