Oké, stel je voor: Pac-Man en een strategische puzzelgame hebben een wilde nacht samen gehad en Pac Xon is het kleurrijke (en heerlijk chaotische) resultaat. Je rent door een arena die eruitziet alsof iemand over een regenboog is gevallen, terwijl je niet alleen probeert te overleven, maar ook stukken terrein opeist als een echte digitale landheer. Klinkt simpel? Wacht maar tot die spookachtige vijanden je van alle kanten komen lastigvallen.
Het spelmechanisme van Pac Xon is eigenlijk een meesterlijke mix van arcade-speed en tactische planning. Je bestuurt een karakter dat stiekem zo uit Pac-Man kon rollen (serieus, die gele bol met honger naar territorium is bijna nostalgie met een upgrade). Je doel? Stukken van het speelveld inlijven door lijnen te trekken die gebieden afsluiten. Het is net zoiets als het inkleuren van je eigen kleurvakjes, maar dan terwijl je constant achtervolgd wordt door spoken die niks liever willen dan jouw virtuele nek omwringen. En ja, dat zorgt voor de nodige hartkloppingen.
De besturing is lekker simpel (arrow keys of WASD, take your pick), zodat je niet eerst een half uur hoeft te worstelen met onhandige controls voordat je überhaupt kunt beginnen met die territoriumoorlog. Maar onderschat het niet! Zodra de spoken sneller worden en die tijdslimiet als een havik boven je hangt, moet je niet alleen snel zijn, maar ook slim. Een verkeerde zet en je bent toast. Of beter gezegd: een snack voor die griezelige vijanden.
Wat Pac Xon echt OP maakt, zijn de power-ups die je onderweg oppikt. Denk aan tijdelijke onkwetsbaarheid of het tijdelijk kunnen uitschakelen van spoken — alsof je even een cheatcode activeert die je toelaat om lekker brutaal te zijn. Maar pas op, want zodra je denkt “nu ga ik helemaal los”, stuit je vaak op een nieuwe uitdaging waardoor je je strategie weer moet aanpassen. En ja, ik probeerde die power-ups te timen als een baas, maar het eindigde meestal in een chaos die zelfs MasterChef zou afkeuren.
Al met al is Pac Xon een briljant voorbeeld van een game waar je hersens en reflexen tegelijk moet laten werken. Het voelt soms als een razendsnelle puzzel waar je telkens net dat stukje moet veroveren voordat het te laat is. Dus, als je ooit hebt gedacht “ik wil Pac-Man, maar dan met meer stress en meer strategie”, dan is dit jouw nieuwe verslaving. Of je nu een oude rot bent die nostalgisch teruggrijpt of een nieuwkomer die gewoon wil knallen: GG, deze game pakt je vast en laat je niet meer los!