Oké, laten we het hebben over Pac-Man ja, die gele bol die al sinds 1980 door doolhoven racet alsof zijn leven ervan afhangt (en eerlijk gezegd doet het dat ook). Het is die klassieker waar je met een simpel joystickje of pijltjestoetsen een rondje door een labyrint slalomt, op zoek naar de witte stipjes die zogenaamde pellets alsof je op een dieet bent en de snacks je enige redding zijn. Serieus, het is eigenlijk het oudste kat-en-muisspel, maar dan zonder muis en met een veel te enthousiast rondvliegend spookengezelschap dat er alles aan doet om jou te pakken te krijgen.
Het meest geniale aan de gameplay is eigenlijk hoe simpel het is: je beweegt Pac-Man vier kanten op, en je moet ALLE pellets opeten om door te gaan. Maar wacht er zijn ook die power pellets, die grote knallers waarmee je de rollen omdraait en de spoken tijdelijk kunt opvreten. Ja, je leest het goed, ineens ben jij de jager en zij het gejochte. Het is net alsof je een superspannende plot twist krijgt in een film die eigenlijk alleen over eten en vluchten gaat. Deze buff geeft je precies dat moment van badassheid voordat de spoken weer OP worden en jou opnieuw gaan terroriseren. Timing is hier key kies je het juiste moment om je power-up te gebruiken, of ga je liever voor die veilige route en eet je door?
En geloof me, die spoken zijn niet zomaar NPC’s die willekeurig rondlopen. Elk spook heeft z’n eigen move-set en slimme AI (voor 1980 dan, geen Halo AI hoor, maar toch). Dus strategisch bewegen is geen overbodige luxe, anders hang je al snel vast in een doodlopende gang. Eerst dacht ik nog “Hoe moeilijk kan het zijn?”, maar na de eerste paar levels voelde het alsof ik meer aan het dansen was met die kleurrijke joekels dan gewoon een simpel arcadespelletje aan het spelen was.
Het is die perfecte mix van spannend, verslavend en licht frustrerend. Je zult jezelf betrapt zien op het telkens opnieuw proberen, omdat die high score gewoon lonkt als die laatste donut in de doos. En die simpele controls? Ja, die maken het lekker toegankelijk, maar onderschat het niet de uitdaging ligt in de strategie. Dus, ben jij klaar om je innerlijke Pac-Man los te laten en die spoken te laten zien wie de baas is? Spoiler: het toetsenbord kwam een keer bijna door het raam toen ik net dat ene spook miste. GG!