Oké, stel je voor: je loopt rond in een wereld die zo eenzaam is dat zelfs je smartphone geen berichtje meer krijgt. Welcome to Leave Me Alone, een indie adventure game die je niet alleen laat, maar je óók confronteert met je sociale skills (of het gebrek daaraan). De hoofdrolspeler? Een zielige gast die worstelt met eenzaamheid en het idee van contact maken met anderen iets wat we allemaal kennen, toch? Nou ja, behalve die vrienden die altijd online zijn met 300 ongeopende chats.
De game voelt een beetje als een emotionele achtbaan, maar dan eentje waar je niet van hoeft te braken. Je gaat namelijk op avontuur door een prachtig, maar ook behoorlijk surrealistisch landschap dat precies klopt met hoe het voelt om écht alleen te zijn. Denk aan een wereld die lijkt te zijn ontworpen door een melancholische kunstenaar die teveel naar indie muziek luistert. Wat ik vooral tof vond, is dat elke ontmoeting ja, ook die met een pratende kat (of was het een schaduw?) een spiegel is van menselijke emoties. Serieus, wie had gedacht dat een spel je zo subtiel zou laten nadenken over je eigen sociale leven?
Wat de controls betreft is het allemaal vrij intuïtief. Of je nou met je toetsenbord sleept of lekker met een controller aan de slag gaat, je beweegt, onderzoekt en klikt je een weg door de wereld. En ja, dit is geen “klik-en-loop” zonder eind, want verkennen is hier echt key. Het is alsof je een detective bent in je eigen hoofd, en je moet elk hoekje bekijken om de verborgen verhalen te vinden die je stukje bij beetje helpen het hoofdpersonage te begrijpen. Probeer maar eens niet te verdwalen in die emotionele krochten! (Spoiler: dat lukt zelden.)
Dan het mechanische juweeltje: een mix van puzzeloplossingen en keuzes die echt impact hebben. Denk niet aan simpele brainteasers, maar puzzels die je dwingen om even stil te staan bij wat je doet. Het is alsof de game zegt: “Hey, wat betekent het eigenlijk om verbinding te maken?” Elke beslissing voelt als een kleine stap in het psychologische doolhof van de hoofdpersoon, en geloof me, dat is soms zo intens dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog. Oké, misschien iets overdreven, maar het komt in de buurt.
Al met al is Leave Me Alone niet zomaar een indie game; het is meer een soort digitale therapeut die je uitnodigt om na te denken over eenzaamheid zonder dat het zwaar of saai wordt. Of je nu een doorgewinterde gamer bent of gewoon iemand die zin heeft in iets anders dan het standaard loot-en-schietgedoe: dit spel neemt je mee op een trip door de krochten van de menselijke geest met een vibe die je niet snel vergeet. Dus, zin om even diep te zinken in jezelf? GG, start Leave Me Alone maar vast op.