Oké, laten we het hebben over Gun Build N Run. Dit is niet zomaar een parkour shooter, nee, dit is een rollercoaster van snelheid en vuurkracht! Je springt en rent als een wervelwind, terwijl je je vijanden onder vuur neemt. (Ja, ik weet het, het klinkt als mijn dagelijkse workout, maar zonder de zweetdruppels...)
In dit spel draait alles om die geweldige combinatie van adrenaline en het gevoel dat je een echte schietheld bent. Je begint met een wapen in je hand (dus geen “blote handen” zoals bij sommige andere games, ik kijk naar jou, de zweterige emoji van een survival-game), en je zorgt ervoor dat je niet alleen blijft rennen, maar je vuurt ook als een gek. Geloof me, het is een genot om die ATK Speed en DMG te verhogen, terwijl je vijanden met jouw meesterlijke schoten het leven zuur maakt.
Wanneer ik het spel voor het eerst opstartte, voelde ik die rilling van opwinding. De graphics zijn zo fel dat ik bijna bang was dat mijn ogen zouden smelten! (vooral heb ik het gevoel dat ik meer vitamine A moet binnenkrijgen). Maar goed, het loopt dus niet alleen om die flashy visuals; het gevoel van snelheid is als een espresso-shot dat door je aderen giert. Je hebt het gevoel dat je de tijd kunt omzeilen!
Oké, dus laten we het over die deuren hebben... Die zijn gewoon magisch. Je kiest een deur en bam! Je schiet al je gun stats omhoog. Het doet denken aan die keer dat je in een kermisattractie zat en je ineens op een meer intense rit terechtkwam. Kun je je dat voorstellen? Je denkt dat je in een chill rit zit, maar dan begint dat ding als een raket te schieten!
Over het algemeen is Gun Build N Run een wild avontuur waar je met vrienden kunt spelen of gewoon solo je skills kunt testen. Het is snel, het is leuk, en de schietmechanica zijn zo natuurlijk dat je soms vergeet dat je geen echte schutter bent. Ik bedoel, ik ben absoluut geen sniper in het echte leven, maar hier? Voel ik me als een digitale John Wick... of was het Keanu Reeves in een parkourwedstrijd? Wie zal het zeggen?
En als je klaar bent met het rennen en schieten, dan is er altijd die drang naar 100% voltooiing… (Ik ben zo'n perfectionist, je weet wel). Iedere prestatie, elke score, alles telt. Ik wil alles! Maar dan weer, dit kan zomaar de verslavende factor zijn van het spel... Ach, wat maakt het uit? Het is een feest van knallen en rennen, en daar ben ik voor!