Oké, stel je voor: een pittoresk dorpje omringd door natuur zo mooi dat zelfs Instagram jaloers zou worden. Maar hier stopt het sprookje, want Dorp van de Schaduwen gooit je meteen in een griezelige mashup van rustieke charme en spookachtige chaos. Babcia Carol, de enige overgeblevene in deze verlaten plek, houdt zo vast aan haar huis dat ze bijna een NPC is met een ijzeren wil. Geen idee hoe ze dat doet, maar respect. Jij komt als speler binnen met Matthew en Amanda, twee helden die dapper genoeg zijn om de spoken te lijf te gaan en het dorp weer leefbaar te maken. Spoiler: het is niet alleen een kwestie van bezem en spookverdrijver.
Het core gameplay mechanisme draait om een mix van verkennen, puzzelen en gevechten tegen die vervelende geesten. Denk aan een soort ghostbuster meets dorpshersteller. Je moet grondstoffen verzamelen (en geloof me, dat voelt als het zoeken naar je sleutels op maandagochtend frustrerend maar noodzakelijk). Die resources gebruik je vervolgens om je uitrusting te craften en het dorp stukje bij beetje te repareren. Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die zelfs MasterChef jaloers zou maken. Maar hey, oefening baart kunst, of zoiets.
Daarnaast introduceert Dorp van de Schaduwen een best wel strakke skill tree, waarin je keuzes echt het verschil maken. Ga je voor stealth om die geesten te ontwijken of kies je voor pure kracht en zet je ze in de fik? (Niet letterlijk, tenzij je echt een pyromaan bent.) En ja, elk gevecht voelt lekker tactisch: timing is key, want die spoken zijn niet bepaald slowpokes. Die eerste boss fight in die arena? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik besefte dat ik op het laatste moment moest ontwijken. GG, game, GG.
Wat Dorp van de Schaduwen echt leuk maakt, is dat het niet alleen gaat om spookjagen; het gaat om het herstellen van een gemeenschap. Het dorp voelt als een levend wezen dat wacht op jouw hulp. Dus, ben jij klaar om de vloek te breken, de spoken te slim af te zijn en Babcia Carol eindelijk een welverdiende rust te geven? Zet je schrap, want dit avontuur is allesbehalve een wandeling in het park. Of nou ja, misschien een wandeling mét een paar schrikmomenten.