Bubble Shooter Deluxe to gra, która przypomina mi te nieco staroświeckie, ale wciąż urokliwe automaty w lokalnym barze, gdzie nie można się było oderwać od ekranu. Tutaj, zamiast kolejnych partyjek Game Boya, przenosimy się w magiczny świat kolorowych bąbelków, które wcale nie są takie niewinne, jak mogłoby się wydawać. W końcu, kto by pomyślał, że strzelanie do bąbelków może być tak uzależniające?
Na początku, kiedy pierwszy raz uruchomiłem tę grę, byłem przekonany, że to będzie lekkie, niewinne zbijanie kolorowych kulek, które umilą mi czas. Jednak z każdą kolejną planszą, czułem dreszczyk emocji. Szybkie decyzje, precyzyjne strzały i... a mój komputerowy kolega powiedział coś w stylu: Człowieku, co ty robisz?! – tak, to był ten moment, kiedy odkryłem, że rywalizowanie z przyjaciółmi w trybie multiplayer dodaje smaku tej grze niczym ketchup do frytek.
Mechanika gry jest prosta, ale diabelnie wciągająca. Strzelaj do bąbelków, łączaj te same kolory i zbijaj je, aby zdobyć punkty. Bubble Shooter Deluxe to nie tylko gra zręcznościowa, ale także wyzwanie dla Twojego umysłu. Wygląda na to, że im więcej bąbelków strzelasz, tym bardziej to przypomina pogoń za idealnym selfie – nigdy nie jest wystarczająco dobre, prawda? A te dźwięki! Ich radosne melodie były tak realistyczne, że czułem się jakbym był w parku rozrywki, a nie w domowym zaciszu.
Oczywiście, czasami można spotkać się z małym rozczarowaniem. W pewnym momencie myślałem, że osiągnę szczyt swoich możliwości, ale okazało się, że za rogiem czai się kolejny trudny poziom. No cóż, przynajmniej mogłem poczuć, jak moje umiejętności strzeleckie rosną z każdą kolejną porażką... ironiczną, ale prawdziwą. Generalnie, Bubble Shooter Deluxe to gra, która nie tylko wciąga, ale również testuje cierpliwość i umiejętność podejmowania szybkich decyzji.
Jeśli szukasz gry, która umili Ci wieczory, a jednocześnie pozwoli na odrobinę zdrowej rywalizacji z przyjaciółmi, to Bubble Shooter Deluxe jest tym, czego potrzebujesz. Jak na ironię, im więcej czasu spędzam na graniu, tym bardziej doceniam tę prostą, ale wciągającą mechanikę, która potrafi umilić nawet najnudniejszy weekend. A tak na marginesie – kto z Was jeszcze pamięta czasy, gdy grało się w Tetrisa na starym Game Boyu? Czasami myślę, że te bąbelki mają w sobie coś z tej nostalgii...