Oké, stel je voor: je bent een soldaat in de smerige, duistere tunnels van de Tweede Wereldoorlog, gewapend met niks meer dan je reflexen en een wapen dat af en toe lijkt te weigeren. Dat is WW2 Tunnel Shooting in een notendop en ja, het is precies zo intens als het klinkt.
Het hart van deze game? Het gevechtssysteem is behoorlijk strak: vijanden duiken van alle kanten op, alsof ze een gratis all-you-can-shoot buffet hebben gevonden. Je moet dus serieus snel zijn en je wapen scherp houden, anders lig je er sneller uit dan je “reload” kunt zeggen. En geloof me, ik heb al eens geprobeerd te “nerfen” door te traag te zijn spoiler: dat werkt niet.
Maar het is niet alleen maar schieten en rennen. Die tunnels zitten vol met obstakels en hindernissen die je met behendigheid en timing moet omzeilen. Denk aan een soort van real-life rattennest, maar dan met grotere ratten die je willen afslachten. Het klauteren, duiken en zelfs eventjes stilhouden om te ademen (oké, misschien was dat vooral ik) geeft de gameplay die extra laag die je nodig hebt om niet te verdwalen in alle chaos.
En dan is er het niveauontwerp, dat met z’n realistische tunnels en sfeer je bijna het stof en de vochtigheid op je huid laat voelen. De developers hebben niet gejuicht bij het maken van een makkelijke game: elk level voelt als een kleine oorlog op zich, waar je slim moet spelen om niet in een hinderlaag te lopen. Serieus, wie heeft die AI getuned? Je vijanden lijken soms wel te weten wat je gaat doen voordat jij het zelf weet.
Wat ik ook top vind, is hoe jij als speler constant uitgedaagd wordt om scherp te blijven en je vaardigheden te finetunen ja, ook al lijkt het soms alsof je keyboard zo uit het raam wil springen bij die ene boss fight in de tunnel. En dat maakt het juist zo verslavend. Dus, als je zin hebt om te voelen hoe het is om midden in een explosieve undercover-missie te zitten zonder te sterven, dan is WW2 Tunnel Shooting jouw nieuwe guilty pleasure. GG!