Oké, stel je even voor: je bent vastgebonden aan saaie platformers met tweehonderd jaar wachten op die ene sprong, maar dan komt UNBOUNDED™ binnenstormen als een wervelwind die zegt: Nee, hier gaan we lekker OP de knoppen rammen. Dit action-platformer avontuur gooit je in een wereld die zo kleurrijk is dat je bijna vergeet dat je constant aan het sprinten, springen en dashen bent. Serieus, je bent meer bezig met het ontwijken van obstakels dan met ademhalen en geloof me, dat is best een workout.
De crux van het spel? vlot en soepel bewegen. Je karakter voelt bijna aan als een ninja op Red Bull, want springen, dashen en vijanden in de pan hakken gaat hier sneller dan je “GG” kunt zeggen. Elk level is een soort obstacle course 2.0, waar platforms ineens verdwijnen of bewegen alsof ze net wakker zijn geworden na een dutje perfect om je timing skills te testen. En geloof me, het voelt alsof je soms in een dansbattle zit waarbij elke misser een faceplant betekent. Ik probeerde het craften van mijn perfecte route onder de knie te krijgen, en het eindigde in een chaos die zelfs MasterChef zou laten zweten.
Wat UNBOUNDED™ echt laat knallen, is hoe het combat en platformen samen laat smelten tot één vloeiende ervaring. Je hebt niet alleen je reactiesnelheid nodig, maar ook een beetje strategisch denken. Voordat je het weet, zit je puzzels te tackelen die je niet alleen vragen om snel te zijn, maar ook om je hersenen even aan te zetten want die vallen trouwens ook wel eens uit. Denk aan: “Hoe kom ik hierlangs zonder dat die val me in één klap naar het hoofd doet?” Precies, die spanning houdt je scherp.
En tussen al dat gerace en geknok door, ben je ook nog eens op een jacht naar collectibles en punten, want hey, wie houdt er niet van een beetje bling om je skills te shinen? Plus, extra characters en abilities unlocken zorgt ervoor dat je niet vastroest en lekker kan mixen en matchen. Kortom, UNBOUNDED™ is precies dat soort platformer dat niet alleen je vingers maar ook je grijns laat werken. Dus pak je controller (of keyboard, no judgement), want hier is het motto: alleen je skills houden je in leven. En geloof me, dat is nog best een klus.