Oké, stel je voor: je zit niet met je handen in het haar over die volgende lootbox of die eeuwige ragequit in een shooter. Nee, je bent helemaal zen in Papiervouw: Origami 2, waar het enige wat je hoeft te doen is… papier vouwen. Jep, serieus. Maar verwacht geen saaie knip- en plakzooi, want dit is puzzelen op z’n chillst een soort meditatie met swipes in plaats van mantra’s.
In deze game draait alles om die heerlijke puzzelmechaniek waarbij jij een simpel vierkant papiertje omtovert tot iets wat zelfs je oma jaloers zou maken: van schattige bootjes en springende kikkers tot de wat chiquere bloemen en dieren. Het is alsof je Michelangelo bent, maar dan zonder de pijn in je nek van uren achter een beeldhouwwerk. En geloof me, het vouwsysteem werkt zo soepel dat je bijna vergeet dat je eigenlijk gewoon je vinger over het scherm beweegt. Swipe hier, tik daar, en bam: papier verandert terwijl jij je concentratie bijna verliest door dat rustgevende achtergrondmuziekje.
Maar geloof niet dat het allemaal een walk in the park is de puzzels worden langzaamaan een stuk pittiger. Je moet precies de goeie vouwvolgorde te pakken krijgen, anders eindig je met iets dat eruitziet als het resultaat van een kind met te veel energie en geen geduld. En ja, ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is. Gelukkig is er ook een hint-systeem dat je helpt zonder je het gevoel te geven dat je faalt. Ideaal, want soms heb je gewoon even dat duwtje in de rug nodig.
Wat dit spel echt OG maakt? De combinatie van minimalistische graphics en dat kalmerende muziekje dat je hersenen fluistert: Rustig maar, dit fix je wel. Serieus, soms voelt het alsof zelfs mijn stresslevel in slow motion gaat. En tussendoor die kleine momentjes van voldoening als je een design finisht? Gouden gevoel, man. Wie had ooit gedacht dat een digitale papiervouwsessie zo verslavend kon zijn?