Oké, dus je dacht dat je al genoeg vechtgames had gespeeld? Nou, The King of Fighters 21 gooit je meteen het diepe in, maar dan wel met stijl denk aan een oldschool straatgevecht waar je vingers sneller moeten zijn dan je hersenen. Alles wat je verwacht van zo’n titel zit erin: razendsnelle actie, een stel kleurrijke tegenstanders die je net iets té goed kennen, en combinaties die zelfs een Rubik’s Cube jaloers zouden maken.
Het eerste wat opvalt is het gevechtssysteem. Het voelt super vloeiend, alsof je personage meedoet aan een moderne dans in plaats van een keiharde knokpartij. Je hebt een arsenaal aan combo’s die je leert bouwen en geloof me, het voelt als goochelen met je vingers om ze allemaal onder de knie te krijgen. En ja, ik probeerde het craften van ultieme combos onder de knie te krijgen, maar eindigde met een chaos die Chef-koks jaloers zou maken. Timing is alles, want een verkeerd moment en je staat ineens met lege handen terwijl je tegenstander vrolijk verder ramt.
En dan het multiplayer-gedeelte: dit is waar de echte drama’s losbarsten. Je kunt het opnemen tegen vrienden of complete vreemden van over de hele wereld een digitale straatvechtarena waar je ego op het spel staat. Ik herinner me mijn eerste potje online: mijn toetsenbord wilde bijna mijn raam uitvliegen toen ik op het laatste moment een ontwijking probeerde. GG, zou je denken, maar het voelt zo verslavend dat je ‘nog één potje’ blijft zeggen, ook al weet je dat het bedtijd is.
Plus, de animaties zien er zo realistisch uit dat je bijna je popcorn moet wegleggen, omdat je denkt dat je midden in een échte knockout zit. Elk personage heeft zijn eigen stijl en bewegingen die niet alleen visueel de show stelen, maar ook tactisch belangrijk zijn. Het is alsof je een levend stripboek bestuurt met net genoeg flair om je vrienden jaloers te maken, maar zonder te overdrijven.
Dus, ben je klaar om koning te worden in de virtuele straatgevechten? The King of Fighters 21 geeft je precies dat gevoel, inclusief de frustraties en de euforie van een epische strijd. Het is een titel die je blijft pakken, ook al weet je dat je vingers waarschijnlijk morgen nog spierpijn hebben. Echt, dit is de vechtgame die je niet wilt missen tenzij je van plan bent alleen maar te kijken, en dat… nou ja, dat is gewoon zonde.