Oké, dus je denkt dat solitaire saai is? Wel, Solitaire 13 komt binnen als die stille ninja van kaartspellen die je zomaar even van je sokken blaast en nee, het is niet zomaar weer die oude stapel kaarten die je oma op tafel legt tijdens het kerstdiner. Hier draait het allemaal om het stapelen in stijl, maar dan met een twist die zelfs je oma zou laten zeggen: Hé, dit is wel leuk!
Het spelmechanisme van Solitaire 13 is eigenlijk vrij simpel, maar vergis je niet: het is een sneaky breinbreker. Je moet namelijk niet alleen kaarten in aflopende volgorde stapelen, maar ook nog eens rekening houden met kleur en suit. Het is alsof je probeert een kleurrijk legpuzzel te maken, maar dan met kaarten die stiekem eigen wil lijken te hebben. En ja, elke ronde gooit het je weer een verse puzzel voor de voeten geen replay-momenten als je het mij vraagt!
De controls? Lekker basic maar doeltreffend. Klik en sleep die kaarten alsof je een ninja bent die een katana hanteert, of dub dubbelklikken en bam, de kaart springt automatisch naar de juiste plek. Serieus, het voelt bijna alsof de game je wil helpen, terwijl 'ie eigenlijk gewoon jouw missers corrigeert. Plus, hints en tips voor de noobs onder ons, want niemand wil vastzitten in een eindeloze kaart-hel.
Wat Solitaire 13 echt OP maakt, is dat je niet alleen voor een simpele rij gaat, maar complete sets van Aas tot Koning bouwt. Dat geeft het een soort “grootmeester-chess-op-kaarten”-vibe, waar je elke zet drie keer moet overdenken. Wie had gedacht dat kaarten zo’n zenuwslopende rollercoaster konden zijn? Eerste potje? Mijn toetsenbord overleefde het nét, geloof me.
Al met al voelt Solitaire 13 alsof je klassieke solitaire hebt gepimpt met een dosis strategie en skill. Dus of je nu een casual kaartfan bent die lekker wil chillen of een hardcore puzzelaar die z’n hersenen wil kraken, deze game heeft genoeg te bieden om je uren zoet te houden. Ready om die kaarten te temmen?