Oké, dus je duikt in Pixel Combat Multiplayer, een first-person shooter die eruitziet alsof Minecraft en Call of Duty een pixelbaby hebben gekregen. Het is vooral een chaotische arena waar jij en een bende andere pixelhelden elkaar proberen te knallen voordat je hoofdpersonage eruitziet als een digitale gehaktbal. Geen ingewikkelde verhaallijnen hier het is simpel: rennen, richten, schieten, en hopen dat je niet als laatste overblijft. Alsof je in een digitale kippenren staat, maar dan met geweren in plaats van veren.
Wat deze game écht laat knallen zijn de spelmechanismen. Je rent rond met de WASD-toetsen (je weet wel, de standaard voor als je ooit een pc-game hebt aangeraakt) en richt met je muis alsof je in een western zit te mikken op die pixels die er nog net niet uit springen. Schieten gaat met de linkermuisknop, en oh ja, gooi je granaten met een druk op de knop want niets zegt ik ben de baas zoals een goed geplaatste pixel-explosie die je tegenstander de digitale wereld uit blaast. Tussendoor reloaden is ook een must, want niks zo frustrerend als rondspringen met een leeg magazijn, behalve misschien proberen te craften... en geloof me, dat eindigde bij mij als een pixelsoep die zelfs je oma niet lustte.
Daarnaast is er een soort pixelige power-up jacht, waar je health packs en wapens oppakt alsof het korting is op Black Friday. En die pixelige graphics? Die geven het geheel zo’n retro charme die niet alleen je innerlijke 8-bits nerd blij maakt, maar ook zorgt dat je niet meteen een sticker op je scherm wilt plakken om het te repareren. Personaliseren kan ook, want je kan je skin aanpassen. Want hey, als je al gaat sneaken en schieten, doe het dan wel in stijl, toch?
De doelstellingen zijn rechttoe rechtaan: vlaggen veroveren, gebieden veiligstellen, en natuurlijk je tegenstanders met een hoofdletter K (van Kapot) uit de wedstrijd knallen. Teamwork en skill zijn hier koning, al kan ik je vertellen dat mijn eerste potje meer leek op een dansje van chaotisch geworstel dan op een strategische meesterzet. Serieus, wie bedacht dat rennen, schieten en tegelijk slim zijn makkelijk was? Maar hey, elke keer dat je een kill scoort, voelt het als een mini-GG-momentje.
Dus, ben je op zoek naar een pixelgevecht waar de actie snel is, de controls soepel zijn en je af en toe even terug in de tijd wordt geslingerd naar die goeie oude 8-bits dagen? Dan is Pixel Combat Multiplayer jouw volgende verslaving. En geloof me, als je het eenmaal speelt, wil je niet meer terug naar het normale leven. Of nou ja, tot je muisklikvinger protesteert. Maar dat is een ander verhaal.