Oké, stel je voor: je bent de held in Legend of the Void, een RPG die je meeneemt op zo’n epische quest dat je je afvraagt waar je al die vrije tijd ineens vandaan had. Je zit middenin een mysterieus rijk dat meer duisternis en chaos heeft dan mijn inbox na een weekend. Het verhaal draait om de legendarische Void, een artifact dat zogenaamd de balans kan herstellen. Klinkt zwaar, toch? Maar geloof me, het wordt niet alleen maar gelul over magie en mystiek—de karakters die je ontmoet hebben echt diepgang (en sommige lijken net NPC’s die te veel koffie hebben gehad).
De spelwereld is een bonte mix van groene bossen waar je bijna vergeet dat je ook nog moet vechten, dikke bergen die je het gevoel geven dat je nooit meer een trap op hoeft, en natuurlijk die donkere kerkers waar je je afvraagt of iemand ooit fatsoenlijk heeft schoongemaakt. Overal zijn quests te vinden, van het simpele breng deze brief naar die gast tot het versla die eenhoorn die blijkbaar super agressief is geworden (serieus, wie heeft dat getest?).
Wat het gameplay-materiaal betreft: turn-based combat is hier het paradepaardje. Geen gehaaste button-mashing, maar lekker plannen en nadenken. Je voelt je soms net een schaakmeester, vooral als je probeert te voorspellen wat die vijand gaat doen—want ja, die AI is niet bepaald je oma die een beetje traag is, die pakt echt uit. Skills bouwen doe je via een vrij uitgebreid skill tree, zodat je jouw held precies kunt finetunen. Wil je een tank die alles voor je opvangt? Of ga je liever full-on mage en laat je de vijanden smelten als ijs in de zon? De keuze is aan jou, en dat geeft een hele toffe variatie in speelstijl.
En dan de controls: super chill, want alles werkt lekker intuïtief met WASD of de pijltjestoetsen, en je skills en acties staan gewoon netjes in een menu. Ideaal als je net begint maar ook voor die hardcore gamers die niet uren willen prutsen met instellingen. Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is (serieus, wie verzint die recepten?), maar hé, dat hoort erbij.
Dus, als je zin hebt in een RPG die classic vibes mixt met een frisse strategie en een berg aan quests, dan is Legend of the Void zeker een GG waard. Eerste boss fight in die arena? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik op het laatste moment moest ontwijken. Maar hé, dat hoort bij de fun, toch?