Oké, stel je voor: jij bent niet de held die de zombie-apocalyps overleeft, nee, jij bent de virale bad guy die die rotbeesten van dichtbij ziet groeien. Infectonator 2 is precies dat een heerlijke mix van strategie, simulatie en een snufje tower defense, maar dan met de sappigste hersenen als inzet. Het voelt een beetje alsof je je eigen zombie-leger opbouwt, maar dan zonder al die saaie tutorials (serieus, wie heeft dit getest?).
Je begint met je allereerste, nog wat klunzige zombies een soort wandelende toetjes die niet eens weten waar ze heen moeten. Maar naarmate jij je virus uitbouwt, unlock je al snel cooler en enger gespuis. Denk aan zombies met power-ups die je vijand doen zweten alsof ze een speedrun spelen zonder savepoints. Elk level vraagt je om slim te kiezen waar en wanneer je je infections loslaat, want blindlings iedereen besmetten werkt gewoon niet (je bent geen amateur, toch?).
De besturing is zo intuïtief dat zelfs je oma het zou kunnen spelen vooral met die gezellige muisklikken waarmee je je ondode troepen door steden en dorpen dirigeert als een baas. Het is alsof je een soort apocalyptische dirigent bent, alleen zonder baton en met iets meer hersenmodder. En oh, vergeet niet je upgrades en power-ups te managen, want je wil niet dat je virus een zwakke schakel wordt in je eigen chaosplan. Resourcebeheer? Jep, dat zit er ook in, dus je bent niet alleen maar hersens aan het kauwen maar ook je hersens aan het gebruiken.
Elke missie gooit weer iets nieuws in de mix: soms moet je gewoon lekker massaal mensen infecteren, soms is het een beetje subtieler (als dat ooit kan met zombies). En tussendoor is er genoeg humor, lekker duister en soms zo droog dat je jezelf afvraagt of de zombies niet stiekem ook stand-up comedians zijn. Eerste boss fight? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik doorhad dat je echt op het laatste moment moet switchen van tactiek.
Dus, als je zin hebt om eens niet de held te zijn maar juist de ultieme chaosbrenger, dan is Infectonator 2 jouw playground. Het is strategisch, het is vermakelijk, en het geeft je het gevoel dat je echt iets aan het verpesten bent op een manier die GG waardig is.