Oké, stel je voor: jij bent een felgekleurde knikker, en je bent vastbesloten om een absurd lastig doolhof te overleven vol scherpe messen, spikes en andere horror-elementen die je reflexen flink op de proef stellen. Ja, welkom in Helix, de game die je handen sneller laat bewegen dan je hersenen kunnen bijhouden ideaal voor iedereen met een licht masochistische inslag.
Het idee is simpel maar geniaal: je rolt door levels die niet alleen variëren qua uitzicht, maar vooral qua pijnlijke valstrikken. Denk aan messen die plotseling opduiken, spikes die je net iets te snel raken en paden die smal genoeg zijn om zenuwinzinkingen te veroorzaken. Het gevechtssysteem draait hier vooral om timing en precisie één verkeerde beweging en boem, terug naar de start. Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, maar dat eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is (serieus, wie verzint zulke moorddadige patronen?).
En dan is er het leveldesign, dat je constant op het verkeerde been zet. Elk level heeft z’n eigen moeilijkheidscurve en verstopt hier en daar bonusitems die je punten en extra levels opleveren. Bonusjachters opgelet: de verborgen schatten zijn als die sokken die je onder de bank vindt onverwacht en heel welkom. Je kunt trouwens ook kiezen voor een multiplayer modus, waarin je niet alleen tegen de game, maar tegen echte mensen strijdt. Niks zo frustrerend als denken dat je de baas bent totdat je door een andere speler hard onderuit wordt gehaald GG, maar dan real-time.
En hey, wil je er een beetje swag bij? Het personalisatiesysteem laat je je knikker pimpen zoals jij wilt. Resultaat: een kleurrijk balletje dat nét even meer personality heeft dan jij op maandagmorgen. Grafisch ziet het er uit alsof je in een regenboog bent gedoken, en de soundtrack pompt er een lekkere vibe in die je adrenaline net dat extra zetje geeft. De interface is zo intuïtief dat zelfs je oma kan meedoen (als ze durft, natuurlijk).
Dus, ben jij klaar om je reflexen te testen in een eindeloze rollercoaster van spikes en messen? Eerste poging in die ene arena? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik me realiseerde dat ontwijken niet optioneel is. Helix: simpel om te leren, onmogelijk om te mastersen. En toch wil je steeds die “nog één keer”-knop indrukken. Sound familiar?