Klaar om je innerlijke sharpshooter los te laten? In Giant Wanted Monster speel je als die ene elite sluipschutter die iedereen in de stad op z’n tenen houdt—vooral de gigantische monsters die het hier proberen over te nemen. Serieus, het doel is simpel: aim, shoot en zorg dat die beesten een pijnlijk lesje leren. Geen space magic, gewoon keiharde precisie en zenuwen van staal.
Wat het spel zo verslavend maakt? Natuurlijk je sniper-geweer, dat voelt als de verlengde arm van je wilskracht. Je moet je richten op het echte zwakke punt van deze immense brulkikkers—de beroemde Achillespees, serieus. En nee, gewoon random kogels wegknallen is here not here. Je must-have mechaniek is daarom het fatsoenlijk richten van veraf. Dat betekent rustig ademhalen, focussen, en dan bam! een koprol in slow-motion als je de monsterkopdoelwit raakt. Ik probeerde het even en het voelde alsof ik mijn eigen rust moest mediteren voordat ik die kogel lostrok. Wie had gedacht dat sluipschieten zo zen kon zijn?
Het spel speelt lekker eenvoudig: een klik met je muis of een tik op je scherm en de monsterjacht begint. Toch voelt het soms alsof je die afstand tussen jou en die gigantische terroristen moet inschatten alsof je die verloren afstandsbediening onder de zetel probeert te vinden. Spannend én frustrerend tegelijk. En die momenten dat je nét mist en een monster daardoor in slow-mo bijna over je heen loopt—mijne hartslag bereikte Hubble-niveau.
Je zult ook merken dat elk schot telt—geen luie spray-and-pray strategieën hier, maat. Het draait volledig om scherp daar zijn waar het nodig is. Het voelt soms alsof het spel zegt: “Hey, vergeet geen diepe ademhaling én check die windrichting; zelfs de beste sniper wordt wel eens verrast.” Maar hé, oefening baart kunst, toch? Kortom, Giant Wanted Monster is perfect voor wie die snelle zenuwsluit momenten en die voldoening van een dot perfect geplaatste headshot wil voelen. Klaar om die monsters hun favoriete enigszins pijnlijke plek te laten ontdekken?