Oké, stel je voor: je bent niet zomaar een personage, nee, jij bént een zwart gat. En niet zo’n chille, mysterieuze ruimte-ding, maar eentje die door bossen, steden en willekeurige zooi rolt als het meest hongerige dweilje ooit. Dat is Epic Hole Runner in een notendop. Je racet door levels waarbij je alles opslurpt wat niet vastgelijmd is bomen, auto's, gebouwen echt, alles wat niet snel genoeg wegduikt. Het klinkt simpel, maar geloof me, die combo van endless runner en hole-digging gameplay is stiekem best verslavend. En ja, het is precies zo chaotisch als het klinkt.
De controls? Mega chill. Swipe of muisbewegingen om je zwarte gat te manoeuvreren. Geen ingewikkelde button-smash-marathons, gewoon lekker smooth je gat door alles heen laten glijden. Het gevoel van die groeiende zwart gat is bijna therapeutisch: hoe meer je opslokt, hoe groter en machtiger je wordt. Het is net alsof je die kinderbuikjes op het strand nadoet, maar dan met vijanden en obstakels die je echt niet wilt tegenkomen (serieus, die grote tegenstanders zijn pure nightmare fuel). En natuurlijk is timing key, want die eerste keer dat je per ongeluk een te grote vijand opslurpt... let's just say, GG.
En dan die power-ups. Die zijn zo lekker OP dat je bijna vergeet dat je überhaupt voorzichtig moet zijn. Invincibility? Check. Turbo-mode? Dubbelcheck. Ze bieden net dat beetje extra om van je run een epische chaos te maken die zelfs je oma nog zou waarderen (of haar bord chips doen vallen, dat werkt ook). Elk level heeft zijn eigen twist, dus je blijft scherp, want ook al lijkt het makkelijk, die kleine obstakels en onverwachte wendingen maken je run juist spannend. Zoals wanneer je denkt dat alles koek en ei is, en ineens... BAM! Obstakel vanuit het niets.
Dus, ben je klaar om je innerlijke black hole te omarmen en alles en iedereen op te slurpen? Of wil je gewoon even snel wat frustratie kwijt in een arcadegame die je tegelijk laat lachen en vloeken? Epic Hole Runner is perfect voor die momenten waarop je geen zin hebt in een diep verhaal, maar wel in snelle actie en lekker die high score proberen te kraken. En geloof me, die eerste run blijf je onthouden ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is, maar hey, dat maakt het juist leuk! 10/10 zou mijn toetsenbord bijna van het bureau gooien voor een tweede ronde.