Oké, stel je voor: je bent een archeoloog, maar in plaats van stoffige boeken te lezen of graven met handen die er uitzien alsof ze door een woestijnstorm zijn gekomen, zit je daar lekker achter je scherm te knallen met… marbles. Ja, marbles! Egyptian Marbles mixt die old-school knikkershooter-actie met een flinke scheut ancient Egypt vibes. Denk aan hiërogliefen, piramides en artefacten die je wilt vrijspelen terwijl je een kleurrijke ketting van marbles wegknalt. Serieus, wie had gedacht dat geschiedenis zo verslavend kon zijn?
Het spelmechanisme is eigenlijk simpel maar sneaky uitdagend. Je hebt zo’n launcher onderaan je scherm geen katapult, maar een soort kanon waaruit je marbles schiet. Je moet drie (of meer) dezelfde kleuren bij elkaar krijgen om ze te laten knappen en zo die rijdende ketting inkorten. Klinkt easy, toch? Nou, probeer maar eens te plannen hoe je die combo’s en kettingreacties in elkaar flanst zonder dat die marbles de finishlijn halen. Het is net als proberen die afstandsbediening te vinden tussen de kussens, maar dan met meer stress en minder afstandsbediening.
De controls zijn zo smooth dat zelfs je oma het zou kunnen spelen muis of touchscreen, jij kiest. Er is trouwens een pijltje dat je helpt om te mikken, dus no worries dat je blind gaat schieten. Maar wanneer je verder komt, wordt het opeens een echte frenzy. Power-ups zoals bommen of kleurwisselaars duiken op en geven je het gevoel dat je net de cheatcode hebt gevonden. En ja, af en toe mag je ineens meerdere marbles tegelijk afvuren, wat voelt als een mini-matrix in je spel.
Door de tientallen levels die steeds pittiger worden, blijf je constant op het puntje van je stoel zitten. De balans tussen puzzelen en reflexen is perfect zelfs als je de eerste keer faalt en bijna je toetsenbord door het raam wilt smijten (ik spreek uit ervaring). Het is een beetje alsof je Indiana Jones bent, maar dan zonder de slang, en met meer geknal. Dus, klaar om die Egyptische mysteries te kraken terwijl je marbles afvuurt? GG, let’s go!