Oké, eerlijk gezegd dacht ik eerst: “Een tweede deel van Mr Egg? Dat wordt vast weer zo’n simpel eitje.” Maar Egg Adventure 2 verraste me wel, moet ik zeggen. In deze sequel draait alles om het besturen van die eigenwijze eieren om puzzels te kraken en natuurlijk de deur uit te komen – niet zomaar een deur, maar vaak eentje die je het gevoel geeft dat je in een escape room zit á la een level van Professor Layton, maar dan met een flinke dosis humor en een knipoog.
Wat me meteen opviel zijn die creatieve en soms ronduit gekke levels. Het is net alsof je een schilderij van een hippe street artist binnenstapt, met elke scène zo bont en grappig dat je stiekem een grijns niet kan onderdrukken. En ja – het is niet alleen maar klikken en slepen, er zit ook best wat slim denkwerk achter. Soms is de sleutel tot het oplossen van de puzzel een woord (serieus, wie bedenkt dat?) en soms een actie. Hé, als dat je niet prikkelt, wat dan wel?
Voor het eerst dat ik een potje Egg Adventure speelde, voelde het eigenlijk als dat moment waarop je net te laat bent voor de bus en dan toch besluit om rennen uit te proberen – je bent gefocust, beetje gestrest, maar ook stiekem lekker competitief naar jezelf toe. Plus, het feit dat je die eieren echt kan ‘manipuleren’ – tja, dat voelt bijna als cheatcodes invoeren, maar dan legit. Het werkt verrassend soepel en soms zelfs met een tikje frustratie als een level nét niet lukt, maar hé, dat hoort erbij toch?
In principe is deze game perfect voor alle verzamelaars en perfectionisten zoals ik, die elk hoekje van het level willen ontdekken en gewoon die 100% willen halen. Oh, en PvP? Nah, dat zit er (voor zover ik weet) niet in, maar dat stoort me helemaal niet. Samenwerken met andere spelers is even niet aan de orde hier, wat het juist een soort solo avontuur maakt, waar je lekker kan broeden op oplossingen zonder afleiding. Heel zen eigenlijk.
Al met al is Egg Adventure 2 een frisse puzzelgame met de charme van een vintage stripboek, gecombineerd met de hersenkrakende diepgang van een escape room. Dus, als je zin hebt om je brein te trainen en tegelijkertijd te lachen om die grappige tekenstijl – je weet wat je te doen staat. En ja, daar ga ik weer met mijn perfectionisme... Al die levels uitspe spelen, lukt het mij deze keer wel?