Oké, stel je even voor: je zit in een auto die niet alleen rondraast, maar ook van kleur verandert alsof ‘ie een mood swing heeft die zelfs je ex zou benijden. Welkom bij Color Crash, waar je niet alleen je reflexen maar ook je kleurenspectrum skills op scherp moet zetten. Want hier geldt: jouw auto en de obstakels moeten op dezelfde kleur zijn, anders mag je lekker om die blokken heen sjezen. Blue car? Dan zijn alleen blauwe barrières jouw playfield. Rood? Yup, alleen rode blokken sneuvelen onder jouw wielen. Simpel? Mwah, niet echt.
Want spoiler alert je auto wisselt die kleur gewoon keihard door, als een disco bal op speed. En dat maakt elke race een soort kleurrijke dans waar je constant moet switchen tussen gas geven en remmen, terwijl je als een soort kleurdetective moet piepen welke blokken nu safe zijn om te crashen en welke je moet ontwijken. Serieus, het kostte me een paar races om niet te eindigen als wandelend autowrak. En ja, dat voelde als een beginner’s fail, maar hé, oefening baart kunst, toch?
Daarnaast is er natuurlijk altijd die welkome power-up die je voor even OP maakt: ineens mag je alle blokken kapotrammen, ongeacht kleur. Die boost is de ultieme “GG” moment in een race waar continu schakelen tussen kleuren en tactieken je hoofd breekt. Verzamel die goodies en je voelt je even de koning van de baan, totdat die kleurwissel weer toeslaat en je weer moet puzzelen als een gek.
Ondanks z’n eenvoud heeft Color Crash een pretty solide mix van actie en brains. De tracks zijn gevarieerd genoeg om je niet te laten vervelen, en die verschillende moeilijkheidsgraden zorgen dat zelfs de meest doorgewinterde racers af en toe hun hoofd breken over welke kleurencombo ze nu moeten loslaten. Plus, multiplayer modus is natuurlijk een must want wie wil er nu niet z’n vrienden zien crashen terwijl jij voor de overwinning gaat?
All in all: dit is geen standaard racegame. Het is alsof je Mario Kart met een kleurenblindheidschallenge mixt. Intens, verrassend en soms best frustrerend maar altijd verslavend. Dus, klaar om te crashen en kleuren te knallen? Zet ‘m op, en vergeet niet: soms is ontwijken net zo belangrijk als gáán.