Oké, stel je voor: je stapt de ring in als een underdog- bokser in Boxing Hero: Punch Champions, waar je begint in die stoffige, lokale sportschool die ruikt naar zweet en oude sokken. Je droom? De absolute kampioen worden, en ja, dat is nog best een klus. En geloof me, die eerste tegenstanders zijn net zo vriendelijk als een kat met kiespijn met elk hun eigen tikje rare vechtstijl waar je eerst even aan moet wennen.
Het gevechtssysteem is eigenlijk best chill geen ellenlange combo’s die je vingers in een knoop leggen. Je veegt en tapt om je boxer te laten bewegen en slaan, wat voelt alsof je een dansje maakt waarbij timing alles is. Side-steppen, dodgen, en dan die perfecte hook of jab loslaten terwijl je tegenstander nog probeert uit te vogelen welke kant je op gaat? Oh ja, dat is pure magie. Serieus, als je dat moment eenmaal hebt, voel je je net een soort Rocky, maar dan zonder de dramatische muziek (tenzij je zelf die playlist aanzet, natuurlijk).
En dan die combo’s Oh, en het level-up systeem is lekker verslavend: elke overwinning geeft je XP, zodat je je snelheid, kracht en techniek kunt boosten tenminste, als je eerst niet faalt in de trainingsmodus. Die trainingssessies zijn eigenlijk best grappig, want ik probeerde het craften van de perfecte combo onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is. Maar goed, oefening baart kunst en het voelt fantastisch als je eindelijk die next-level move ontgrendelt. Dus ja, als je houdt van een goede mix van tactiek en snelle reflexen, waar elke match voelt als een mini-epos richting glorie, dan is Boxing Hero: Punch Champions jouw nieuwe ring. Want wie had gedacht dat boksen op je scherm zo verslavend kan zijn? Eerste boss fight in die arena? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik besefte dat ik moest ontwijken in plaats van koppen als een kip zonder kop. GG, game, GG.