Oké, stel je voor: je bent een soort hyperactieve ninja, maar dan met een flinke dosis robot-charm. Dat is Ninja Robo Hero in een notendop. Je sprint, springt en snijdt je een weg door vijanden die er uitziet alsof ze rechtstreeks uit een slechte sci-fi film komen maar hé, dat maakt het juist leuk, toch?
Het gevechtssysteem is zo strak als een ninja-mesje. Je hebt timing, combo’s en reflexen nodig om die mechanische slechteriken te verslaan. En geloof me, als je denkt dat je even kan button-mashen, dan heb je het mis. Hier gaat het om precisie: één verkeerde move en hup, game over. Serieus, ik probeerde het combat systeem onder de knie te krijgen en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is.
Wat het echt next-level maakt, is het movement systeem. Ramen ingooien? Check. Van muurtjes afspringen? Dubbel check. Ninja Robo Hero voelt bijna als een parkour-simulator met lasers en robots die je proberen neer te meppen. Het is alsof je Spider-Man en een Transformer in één bent, maar dan op steroïden. En ja, je zult vaak denken: “Hoe overleef ik dit?” Spoiler: met geduld en een beetje geluk.
En dan de skill tree, want zonder upgrades ben je net een kat met botten. Je kunt jezelf buffen met nieuwe vaardigheden, wat zorgt voor die lekkere 'OP' momenten wanneer je eindelijk dat ene gave wapen unlockt. Het is die klassieke “nog één level en ik ga slapen”-valstrik, weet je wel?
Grondstoffen verzamelen? Dat is hier als het zoeken naar je telefoon in een zak vol sokken frustrerend maar noodzakelijk. Je moet slim kiezen wat je oppakt, want je inventaris is net zo beperkt als het geduld van een ninja zonder koffie. Dus ja, strategisch denken is echt een must.
Wacht maar tot je de eerste boss fight tegenkomt in dat futuristische doolhof. Mijn toetsenbord stond op springen toen ik op het allerlaatste moment een aanval ontwijkte die ik totaal niet zag aankomen. GG, Ninja Robo Hero, GG.