Oké, laat me je iets vertellen over Swing Copter, een game die zo simpel klinkt dat je denkt: Dit fix ik met één vinger, maar je vingers eindigen binnen no-time in een soort gevecht met je eigen reflexen. Je bestuurt een personage met een helikoptermuts ja, echt waar, een muts die je doet zweven en je taak? Niet crashen tussen de obstakels terwijl je probeert punten te scoren. Klinkt easy, totdat die obstakels je dag ruïneren als een onverwachte regenbui op een barbecue. Serieus, wie heeft dit getest zonder een zenuwinzinking te krijgen?
Het hele spel draait om dat ene mechanisme: tikken op het scherm om je vliegende muts-hoofd omhoog te sturen, maar niet zomaar recht omhoog, nee, je beweegt schuin omhoog waardoor je een soort swingende beweging maakt vandaar de naam, duh. Het is alsof je een dronken vogel bent die probeert door een doolhof van spijkers te vliegen zonder zelf aan gruzelementen te gaan. De timing is zo kritisch dat je bij elke tap denkt: Oké, dit keer raak ik die scherpe spijker niet... of toch wel? En ja, crash is game over, en dan mag je weer opnieuw beginnen. GG, lekker motiverend!
Wat Swing Copter zo verslavend maakt? De combinatie van toenemende moeilijkheidsgraad en random obstakels die je telkens weer verrassen. Je weet nooit wanneer dat ene smalle gaatje opeens verandert in een ondoordringbare muur, en toch blijf je proberen. Het is een beetje als proberen je afstandsbediening te vinden in de bankkussens waar ook kattenhaar en oud snoep verstopt zitten frustrerend, maar je blijft zoeken. En geloof me, na je vijfde crash in een minuut vraag je je af of je ooit die highscore gaat halen of dat je toetsenbord binnenkort de deur uit vliegt.
Dus, als je op zoek bent naar een casual game die je reflexen op de proef stelt en je frustratietolerantie test (maar op een bijna hypnotiserende manier), dan is Swing Copter zeker iets voor jou. Het is simpel, stijlvol, maar oh zo gemeen. Perfect om je skills te shinen of je geduld te verliezen. En ja, ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is, maar hé, dat is gamen, toch?