Oké, stel je voor: je zit middenin Ponyville, omringd door regenbogen en schattige pony’s, en ineens gooit iemand een toverdrankje met gelé in de mix. Voilà, My Little Pony Jelly Match is geboren! Dit is niet zomaar een match-3 game, nee, het is alsof je Suikerfeest en vriendschap mixt tot een explosie van kleurrijke jellies die je met je muis moet laten knallen. Serieus, het matchen van die gelé is net zo verslavend als het zoeken naar de perfecte filter voor je Instagramfoto.
Het spelmechanisme draait natuurlijk om het klassieke match-3 principe: drie of meer dezelfde jellies naast elkaar zetten om ze te laten verdwijnen en punten te scoren. Maar wacht, het wordt leuker! Er zijn speciale jellies, zoals de regenboog-jelly die met één move hele rijen of kolommen schoonveegt. Het voelt een beetje alsof je een tovenaar bent die met één zwaai van zijn toverstaf een complete chaos opruimt en ja, dat geeft best een OP gevoel. Oh, en die obstakels als 'locked jellies' en ‘icing’? Dat zijn de vervelende gasten op je feestje die je eerst moet overtuigen om mee te doen voordat je ze weg kan vegen. En geloof me, dat vergt wat tactiek en geduld, want zomaar raak klikken werkt hier niet.
Wat ik ook geweldig vind: die booster tokens en power-ups. Het voelt soms alsof je in een Mario Kart race zit, maar dan met stukjes gelé. Je tactisch inzetten van deze hulpjes kan het verschil zijn tussen GG en een totale wipeout. En dan heb je nog het verhaal waar je met Twilight Sparkle en haar bende doorheen ploegt ja, zelfs puzzelgames snappen tegenwoordig dat je een beetje drama en vriendschap nodig hebt om het spannend te houden.
De controls zijn lekker simpel: klikken, slepen, en BOEM, die jellies exploderen met alle kleuren van de regenboog. Zelfs je oma zou zo kunnen meespelen (of jij, na een paar rondjes, want het is verrassend lastig om niet steeds opnieuw te willen proberen). Dus, als je zin hebt in een potje hersengymnastiek met een flinke dosis cuteness en een vleugje nostalgie, dan is My Little Pony Jelly Match jouw go-to. Wie had ooit gedacht dat gelé zo magisch kon zijn?